Ο ΠΑΟΚ εμφανίζεται ως μια ομάδα της οποίας ξαφνικά έσβησαν οι διακόπτες και δεν μπορεί να σηκώσει κεφάλι. Ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο που προκαλεί ανησυχία. Γράφει ο Σταύρος Σουντουλίδης.
Αν ο ΠΑΟΚ στα επόμενα παιχνίδια απωλέσει και τις λιγοστές, πλέον, ελπίδες, για τον τίτλο, αυτό δεν θα ‘ναι άδικη τιμωρία. Θα ‘ναι το νόμιμο κόστος. Τρία ματς, από την τελευταία νίκη στα play off, δύο κερδισμένοι βαθμοί από τους εννιά που ήταν πάνω στο τραπέζι. Εφόσον το πρωτάθλημα χαθεί, η ευθύνη θα είναι αποκλειστικά των παικτών και του Ραζβάν Λουτσέσκου.
Απλά είναι τα πράγματα, όσο σκληρό κι αν μοιάζει να είναι. O ΠΑΟΚ είναι η ΜΟΝΑΔΙΚΗ ομάδα που θα έχει χάσει βαθμούς από Λαμία και Άρη στα play off. Να χάσεις τον τίτλο στα ντέρμπι, επειδή έχασες από τον Ολυμπιακό, την ΑΕΚ, τον Παναθηναϊκό, να το καταλάβω. Να το χάσεις, όμως, έτσι, είναι αδιανόητο και αδικαιολόγητο.
Σε λιγότερο από δύο εβδομάδες οι άδειοι από ενέργεια παίκτες και ο άδειος από ιδέες προπονητής πέταξαν όλη την προσπάθεια που έκαναν από το καλοκαίρι μέχρι τώρα. Κρίμα για τη δουλειά τους, για τα όσα καλά ειπώθηκαν στο καλό διάστημα της σεζόν. Όμως, καμία χρονιά δεν τελειώνει ούτε τον Δεκέμβριο, ούτε τον Ιανουάριο, το «ταμείο» γίνεται τέτοια εποχή πάνω κάτω κάθε χρόνο. Με τον ΠΑΟΚ (του Λουτσέσκου) να μένει για τρίτη σερί χρονιά στην… ίδια τάξη. Μετεξεταστέος.
Σ’ αυτό το διάστημα που τα 360 λεπτά (δίχως νίκη μαζί με την Ευρώπη) έγιναν 460 στη Λαμία, ο Λουτσέσκου θα είδε, σαν σε σινεμά, και σ’ επανάληψη ολόκληρη την ταινία της δεύτερης περιπέτειάς του στον «ασπρόμαυρο» πάγκο. Ένα επαναλαμβανόμενο μοτίβο εδώ και τρία χρόνια «Πέθανε», ακριβώς όπως προέβλεπε το σενάριο. Ο Ρουμάνος δεν είναι από τους προπονητές που ακυρώνουν τις αποφάσεις τους και τα πιστεύω τους. Αδιαπραγμάτευτα πιστός στο πλάνο του, που «φωνάζει» ότι δεν είναι αρκετό για να τον «αναστήσει».
Στη φετινή σεζόν ο ΠΑΟΚ είχε συνηθίσει στον κόσμο να βάζει «τεσσάρες» και «πεντάρες» απέναντι σ’ όλους σχεδόν τους αντιπάλους του κάτω από την πέμπτη θέση. Η απορία και η περιέργεια όλων ήταν τι μπορεί να κάνει κόντρα σε Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό και ΑΕΚ, τις τρεις ομάδες με τις οποίες διεκδικεί τον φετινό τίτλο.
Τα αποτελέσματα και η εικόνα της ομάδας μέχρι τώρα στα play off (απ)έδειξαν ότι εδώ που είμαστε τα ανακλαστικά δεν αρκούν. Είναι ο λόγος της… ετήσιας «season crisis». Έρχεται κάθε Μάρτιο, Απρίλιο. Τόσο βέβαιη τόσο αναμενόμενη όσο και η Πρωτοχρονιά. Ή η ισημερία και λοιπά σταθερά και επαναλαμβανόμενα φαινόμενα. Ήλθε και φέτος.
Την πρώτη σεζόν, μετά την επιστροφή, του Λουτσέσκου στην Τούμπα, σεζόν 2021-22, η κατάρρευση ήρθε μετά τον αποκλεισμό από την Ολιμπίκ Μαρσέιγ στα προημιτελικά του Conference League. Πριν από τα ματς με τους Γάλλους είχε έρθει μια ήττα (από Παναθηναϊκό) και ακολούθησαν πέντε ματς (μέσα-έξω με Αρη, με ΑΕΚ και Ολυμπιακό στην Τούμπα, με ΠΑΣ στα Γιάννινα) όπου πήρε έναν -ναι καλά διαβάσατε- βαθμό! Η χρονιά και η 2η θέση σώθηκε στο τέλος, ωστόσο τα σημάδια ήταν ανησυχητικά. Τα μηνύματα, όμως, δεν έφτασαν στα υψηλά κλιμάκια και η συνθήκη δεν άλλαξε.
Τη δεύτερη σεζόν, 2022-23, το μοτίβο άλλαξε. Κέρδισε τον Άρη «μέσα-έξω», κέρδισε τον Βόλο «μέσα-έξω», αλλά απέναντι στους τρεις της Αθήνας έχασε και τα τρία ντέρμπι στην Τούμπα και απλώς πήρε ένα βαθμό (από τον Παναθηναϊκό) εκτός έδρας. Το ίδιο κακός ήταν στη διαδικασία των play off και με τον Αμπέλ και με τον Γκαρσία, για να μην το ξεχνάμε αυτό, όχι πως αποτελεί δικαιολογία για τη φετινή κατάρρευση. Είναι μια διαπίστωση για μια ομάδα που μπήκε πρώτη στα play off, ήταν πρώτη μέχρι να έρθουν τα δύο ματς με την Κλαμπ Μπριζ, πλέον, όμως κινδυνεύει να τερματίσει στην 4η θέση, ακόμα και μετά την ισοπαλία του Ολυμπιακού στο «Κλ. Βικελίδης».
Θα το ξαναγράψω για τους παίκτες του ΠΑΟΚ. Αυτοί οι παίκτες μαζί ξεκίνησαν απ’ το μηδέν το καλοκαίρι, μαζί έγιναν ομάδα κι έφτασαν ως εδώ, μαζί δοξάστηκαν, μαζί θα απο-δοξαστούν, καθώς αυτό είναι που τους επιφυλάσσει ο ανηλεής νόμος της ακμής και της παρακμής. Μέχρι τώρα η μοναδική κριτική που αυτοί είχαν να κάνουν απέναντι στις επικρίσεις που εισπράττουν, το μοναδικό πρόσφορο όπλο τους, ήταν η απόδοσή τους. Κι αυτό πήγε περίπατο. Ειδικά τα δύο ματς με την Κλαμπ Μπριζ αποτέλεσαν γι’ αυτούς μια απτή απόδειξη ότι απέχουν πολύ από άλλους συναδέρφους τους.
Το κυριότερο η εικόνα τους στη μεγαλύτερη διάρκεια του χτεσινού αγώνα απέναντι σε μια αδιάφορη ομάδα, που μέχρι τώρα είχε μαζέψει τεσσάρες και πεντάρες από Ολυμπιακό, ΑΕΚ και Παναθηναϊκό στα play off, δεν ήταν απλώς προβληματική, ήταν μια αρρωστημένη κατάσταση, με ποιο χαρακτηριστικές στιγμές τα όσα ακολούθησαν της ισοφάρισης από τον Σβαμπ στο δέκατο λεπτό των καθυστερήσεων. Η πνευματική κατάρρευσή σ’ όλο το μεγαλείο της…