Ο Βάσκος τεχνικός στη δική του εποχή στον Ολυμπιακό έχει κάνει όλους τους παίκτες να νιώθουν κομμάτι της ομάδας αλλά και πολύ σημαντικοί. Γράφει ο Δημήτρης Τομαράς.
- Η κατανόηση της ανάγκης του παίκτη να εισπράττει τη στήριξη του προπονητή του περισσότερο από κάθε άλλον
Δεν είναι το μοναδικό του παράσημο στον Ολυμπιακό. Είναι όμως μία από τις σημαντικότερες κινήσεις που έχει κάνει επί των ημερών του στον σύλλογο. Ο Μεντιλίμπαρ στον δικό του Ολυμπιακό δεν ήθελε να κάνει διακρίσεις.
Ήθελε όλοι οι παίκτες του να νιώθουν σημαντικοί αλλά και ξεχωριστοί. Να αισθάνονται ότι είναι κομμάτι του συλλόγου. Πώς είναι σαν μία μεγάλη ποδοσφαιρική οικογένεια, όπως και είναι.
Έκανε λοιπόν κάτι που οι προκάτοχοί του δεν έκαναν. Έβαλε τους πάντες να παίξουν. Άνοιξε το ροτέισον όσο δεν πήγαινε. Όλοι πήραν ευκαιρίες. Όλοι βρήκαν χρόνο. Άλλοι λιγότερο και άλλοι σαφώς πιο μεγάλο, ανάλογα φυσικά και με τον ρόλο του στην ομάδα όμως βρήκαν.
Ο Βάσκος είναι ένας πρακτικός άνθρωπος. Έχει 2 αριστερά μπακ πχ; Πρέπει να παίζουν και οι δύο και ειδικά εν μέσω απαιτητικού προγράμματος. Αλλιώς ποιο το νόημα;
Αυτή του η κίνηση λοιπόν έφερε στο προσκήνιο παίκτες που έδειχναν… ξεχασμένοι επί των ημερών των προηγούμενων τεχνικών. Τον Ιμπόρα, τον Γιόβετιτς, τον Ρίτσαρντς, τον Κίνι και όχι μόνο. Έδωσε και χρόνο και σε στόπερ όπως οι Αμπι και Βέζο. Και όλοι αυτοί οι παίκτες που πήραν ευκαιρίες εμφανίστηκαν όχι απλώς καλύτεροι αλλά έπαιξαν και καταλυτικό ρόλο για την πορεία της ομάδας! Τόσο απλά και τόσο κανονικά. Ακόμα και ο Superman Ποντένσε που παίζει πολύ καλύτερα με τον Ισπανό στον πάγκο. Ή η περίπτωση του Τζολάκη που ο Μεντιλίμπαρ έγινε ο πρώτος προπονητής των Πειραιωτών που τον καθιέρωσε κάτω από τα δοκάρια.
Η κατανόηση της ανάγκης του παίκτη να εισπράττει τη στήριξη του προπονητή του περισσότερο από κάθε άλλον
Ο Μεντιλίμπαρ όταν κάνει δηλώσεις δεν… αδειάζει ποτέ κανέναν παίκτη του. Δεν τον βάζει στον… τοίχο. Αντιθέτως έχει και έχει στηρίξει με δηλώσεις του και δημόσια παίκτες όπως ο Ρέτσος. Βρέθηκε στο πλευρό του Ντόι ή όποιου άλλου παίκτη πέρασε δύσκολη στιγμή.
Ναι θα κάνει παρατηρήσεις και κριτική στους παίκτες του αλλά όταν πρέπει και εκεί που πρέπει. Και βέβαια εσωτερικά. Στην ομάδα μέσα.
Ο Ισπανός τεχνικός έχει καιρό τώρα κατανοήσει την ανάγκη των παικτών να έχουν τη στήριξη του προπονητή τους περισσότερο από κάθε άλλον. Είναι πολύ σωστό πολλές φορές το κλισέ πώς οι παίκτες παίζουν για τον προπονητή τους. Ναι παίζουν για τη φανέλα αλλά παίζουν και για τον προπονητή τους.
Αυτό λοιπόν το τόσο απλό στοιχείο είναι ικανό να αλλάξει μία ομάδα. Να την μετατρέψει σε μία δυνατή… πολεμική μηχανή στον αγωνιστικό χώρο. Ο Μεντιλίμπαρ κάνει φέτος ότι δεν έχει κάνει κανένας άλλος προπονητής στην Ευρώπη. Δεν θα μπορούσε να το κάνει μόνος του. Όλα και όλοι έχουν τον ρόλο τους. Άλλωστε ο κόουτς το έχει ήδη πει: αυτοί που έχουν την αξία είναι οι παίκτες. Οι προπονητές απλά δίνουν τις οδηγίες.