Ο στιβαρός, αποφασισμένος και καλά διαβασμένος Παναθηναϊκός που αξιοποίησε το μάθημα της Μακάμπι. Ο Ολυμπιακός που κυλάει πάλι στην μετριότητα και την αγωνιστική αναξιοπιστία. Ο μπερδεμένος Μεντιλίμπαρ. Ο Δημήτρης Κωνσταντινίδης γράφει για το… μη ντέρμπι και τα δεδομένα μετά την πρεμιέρα των play-offs.
- Από… «Μάρτη καλοκαίρι» για τον Ολυμπιακό
- Επιφυλακτικός Παναθηναϊκός, φαβορί ΑΕΚ
Η αλήθεια είναι πως δεν υπάρχουν πολλά περισσότερα να ειπωθούν απ’ όσα λέει ο τίτλος. Και για να τα λέμε όλα και το ότι βρήκαν κουράγιο να αποδοκιμάσουν οι φίλοι του Ολυμπιακού στο τέλος του… μη ντέρμπι (αγωνιστικά) με τον Παναθηναϊκό μετά από τέτοιο χάλι που είδαν στο γήπεδο, είναι θέμα. Περισσότερο φυσιολογική ήταν η αμηχανία που είχαν στη μεγαλύτερη διάρκεια του αγώνα και όταν αυτός γύρισε «τούμπα» μέσασε λίγα λεπτά. Γιατί είναι όντως βαρύ αυτό που βιώνουν (και) αυτή τη σεζόν με ολίγα ψήγματα ελπίδας από ένα καλό δεκαήμερο (στον ερχομό του Μεντιλίμπαρ) πριν από την εκ νέου διολίσθηση στην μετριότητα και την άνετη υποταγή σε οποιονδήποτε σοβαρό και απλά καλά οργανωμένο αντίπαλο.
Γιατί αυτό ήταν Παναθηναϊκός, όπως την Πέμπτη η Μακάμπι. Μια καλά διαβασμένη, σωστή τακτικά (για τα δεδομένα του συγκεκριμένου αγώνα) και αποφασισμένη ομάδα που χτύπησε εκεί που έλεγε το σχέδιο για να πάρει αυτό που ήθελε, πειστικά και με εντυπωσιακή ευκολία. Από τη στιγμή που ο Ναβάρο έχασε το «πάρε-βάλε» 2-1 και ο Ιωαννίδης έκανε το 1-2 στο «έβγα» του πρώτου μέρους οι Πράσινοι ουδέποτε ανησύχησαν πραγματικά, από τον φλύαρο Ολυμπιακό που προσπάθησε να παίξει με κάποιες ατομικές προσπάθειες αλλά (όπως και την Πέμπτη) έχανε όλο και περισσότερο το κουράγιο του σε σημείο που να είναι παραπάνω από προφανές πως, αν κάποιος έβαζε και άλλα (ή και…άλλα) γκολ αυτός θα ήταν ο Παναθηναϊκός. Όπως και έγινε…
Η ομάδα του Τερίμ έκανε αυτό που ήταν ευδιάκριτο, ετοιμάζοντας και εκτελώντας απόλυτα ότι της έδειξε λίγες μέρες νωρίτερα ο Ρόμπι Κιν. Η πλευρά του (ελλειμματικού ανασταλτικά αλλά και κατάκοπου πλέον) Ροντινέϊ είναι μια τρύπα που χάσκει στα μετόπισθεν και αν το κέντρο δεν είναι ενισχυμένο ώστε να βγαίνουν βοήθειες στα πλάγια το πρόβλημα γίνεται εφιάλτης. Όχι βέβαια ότι και ο ερυθρόλευκος άξονας μάγεψε αυτή τη φορά, καθώς (και εκεί) ο Μπερνάρ έκανε ότι ήθελε κάθετα, πλάγια και…διαγώνια, ενώ συνολικά οι έντεκα του Παναθηναϊκού ήταν κατά βάση πιο δυναμικοί, αποτελεσματικοί και άμεσοι σε αυτά που έπρεπε να κάνουν. Και με την (μη) αμυντική λειτουργία του Ολυμπιακού όποιος παίζει απέναντί του γίνεται ο μάγος του αμυντικού transition.
Από… «Μάρτη καλοκαίρι» για τον Ολυμπιακό
Το ερώτημα βέβαια που δημιουργείται είναι γιατί καθυστερεί τόσο (κατ επανάληψη) ο Μεντιλίμπαρ να παρέμβει στις όποιες διορθωτικές κινήσεις μπορεί να κάνει, ειδικά όταν οι εμπνεύσεις του στο αρχικό σχήμα (όπως την Κυριακή) είναι φανερό πως δεν λειτουργούν. Την Κυριακή ναι μεν ξεκίνησε νωρίτερα (στο 60’) αλλά το πράγμα φώναζε από το ημίχρονο ότι θέλει επιδιορθώσεις. Επίσης αυτή η συνήθεια της εισόδου του Ιμπόρα στο 80’ σε ματς που ο Ολυμπιακός είναι δύο γκολ πίσω έχει αρχίσει και προκαλεί θυμηδία. Δεν είμαι από αυτούς που είπαν «μάγο» τον Βάσκο και αποδεικνύεται πως πρέπει να είσαι επιφυλακτικός για το πόσο μπορεί κάποιος να διορθώσει δραστικά και άμεσα σε μια ομάδα κακοστημένη, ταλαιπωρημένη και πνευματικά «κακοποιημένη». Ο ίδιος ήταν πάντως. Αυτοί που τον αποθέωναν όχι.
Πιθανολογώ πως αυτή τη στιγμή μπορεί και στον Ολυμπιακό να μην είναι 100% σίγουροι για την επέκταση της συνεργασίας, μπορεί και ο ίδιος να έχει δεύτερες σκέψεις. Δεν είναι παράλογο μετά από δύο τέτοια συνεχόμενα σοκ που επιστρέφουν την ομάδα στον εφιάλτη του τέλους του 2023. Ακόμα και με τη διακοπή μπροστά της δεν ξέρω πόσα πραγματικά μπορεί να αλλάξει αυτή τη σεζόν, καθώς πέρα από το ότι θα έχει τον Βάσκο στην προετοιμασία του καλοκαιριού λίγα ακόμα πράγματα είναι σαφή στην ομάδα. Πολλοί δανεικοί, πολλοί ξενερωμένοι, αρκετοί κακομαθημένοι (ή καλομαθημένοι πείτε το όπως θέλετε) και τελικά πολλοί «φευγάτοι». Αποτέλεσμα λάθος επιλογών, αποφάσεων και συμπεριφορών από αυτούς που κάνουν κουμάντο.
Τα πλέϊ οφ φαντάζουν ζόρικη ιστορία για τον Ολυμπιακό περισσότερο απ όσο δείχνει η βαθμολογία. Δεν είναι απίθανο να βρουν οι Ερυθρόλευκοι κάποιο αποτέλεσμα «φωτοβολίδα» όπως έκαναν στην κανονική περίοδο στην Τούμπα, αλλά συνολικά μοιάζει απίθανο να αποκτήσουν αξιοπιστία. Όταν ήρθε ο Μεντιλίμπαρ έκανε αρχικά τα απλά και αυτονόητα και πήρε αποτελέσματα γιατί φάνηκε να πείθει τους παίκτες του. Μετά και διάβασαν οι αντίπαλοι αυτά που έκανε και οι παίκτες μοίαζουν να…ερωτεύτηκαν την εικόνα τους περισσότερο απ όσο έπρεπε. Η ελπίδα, αλλά και το ερώτημα του Ολυμπιακού (πρέπει να) είναι να είναι όντως ο κατάλληλος για τη νέα σεζόν. Ουδείς μπορεί να το πει με σιγουριά, αλλά το θετικό είναι πως ο Βάσκος είναι ειλικρινής και μοιάζει να μαθαίνει (με τον δύσκολο τρόπο) τις δυσλειτουργίες του ρόστερ του.
- Μπορεί ο Ολυμπιακός να φέρει… Τούμπα και πάλι την κατάσταση;
Επιφυλακτικός Παναθηναϊκός, φαβορί ΑΕΚ
Ο άξια νικητής και πειστικός Παναθηναϊκός, μάλλον ευτύχησε να ξεκινήσει με τον πιο light αντίπαλο από τους τέσσερις που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει εκτός έδρας. Μην πω κιόλας πως αν και ποιοτικά υποδεέστερη η Λαμία μπορεί να διεκδικήσει περισσότερα πράγματα στην έδρα της κόντρα στους Πράσινους, απ όσα ο Ολυμπιακός την Κυριακή. Έχει και ο Τερίμ τα θέματα του στα εκτός ντέρμπι ματς, οπότε δεν μπορεί να είσαι και σίγουρος. Είναι πάντως δείγμα ωριμότητας των παικτών ότι πανηγύρισαν όσο έπρεπε ένα πραγματικά πολύ σημαντικό διπλό, αλλά στις δηλώσεις τους στάθηκαν (πάρα) πολύ στην ανάγκη να αποδείξουν πραγματικά πως είναι διεκδικητές με συνεχόμενες τέτοιες εμφανίσεις. Τα «χαστούκια» της κανονικής περιόδου έχουν πονέσει αρκετά και μοιάζουν να έχουν γίνει μάθημα. Το πόσο θα το δούμε και απέναντι σε αντιπάλους που μπορούν να είναι και πιο οργανωμένοι και πιο πειστικοί. Και δεν μιλάω μόνο για την ΑΕΚ και τον ΠΑΟΚ, αλλά σαφέστατα και τον Άρη που είναι σε καλό φεγγάρι και ακόμα και δεν διεκδικεί κάτι από το πρωτάθλημα «δαγκώνει» με κάθε ευκαιρία.
Κάπως έτσι πάντως φτάσαμε, με το «καλημέρα» των play-offs, η ΑΕΚ να είναι το φαβορί για τον τίτλο όχι επειδή έβαλε τέσσερα στη Λαμία και πέρασε πρώτη, αλλά γιατί δείχνει λιγότερο επιρρεπής στη γκέλα από τους υπόλοιπους. Ειδικά ο «χύνω την καρδάρα με το γάλα» ΠΑΟΚ, έχει αρχίσει να γίνεται αντικείμενο προς (ψυχολογική) έρευνα. Συμφωνώ ότι ο αγώνας της Πέμπτης και το αποτέλεσμα του, ήταν ένα πρόβλημα (σε συνάρτηση μάλιστα με τον συνολικά φορτωμένο ενάμιση μήνα του Δικέφαλου) αλλά μην πανηγυρίζεις για την ευρωπαϊκή του παρουσία και πρόοδο αν δεν μπορείς να διαχειριστείς την κατάσταση. Αν θεωρείς τεράστια γκέλα την ήττα στο Ζάγκρεμπ, σε σημείο που να σε επηρεάζει τόσο ώστε να παρουσιάζεις τόσο ανεπαρκή εικόνα με τον Άρη στο σπίτι σου, να υπενθυμίσω πως δεν είσαι και η κορυφαία ευρωπαϊκή δύναμη που κερδίζεις όπου πας. Η (μακρά) διακοπή πάντως είναι αυτή που μπορεί να ευεργετήσει τον ΠΑΟΚ περισσότερο απ όλους. Αντίθετα σε αυτή τη φάση, δεν είναι καλή συγκυρία για τον Παναθηναϊκό, μετά από τέτοιο αποτέλεσμα του οποίου την δυναμική θα ήθελε να εκμεταλλευθεί άμεσα.