Διονύσης Δελλής 03.05.2024-01:26
Ο Άλμπερτ Αϊνστάιν είπε κάποτε πως υπάρχουν μόνο δύο τρόποι για να ζήσεις τη ζωή σου. Ο πρώτος να μην πιστεύεις στα θαύματα. Και ο άλλος να νιώθεις πως να όλα είναι ένα θαύμα. Με έναν μαγικό τρόπο ο Ολυμπιακός απόψε στο Μπέρμιγχαμ έκανε και τα δύο, στην πιο σπουδαία ευρωπαϊκή νίκη της Ιστορίας του. Και τα έκανε τόσο πειστικά που νιώθεις να μην φτάνουν οι λέξεις…
«Με όλο το σεβασμό, ήρθαμε για να νικήσουμε» είπε το βράδυ της Τετάρτης ο Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ και για πολλοστή φορά απέδειξε πως δεν λέει τίποτα στην τύχη. Εμφάνισε στο Βίλα Παρκ, μια ομάδα που δεν είναι ελληνική. Με νοοτροπία που δεν έχει προηγούμενο στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Διότι ο δικός του Ολυμπιακός δεν πήγε στο λημέρι της Άστον Βίλα για να… αποδράσει. Πήγε για να κάνει στο Μπέρμιγχαμ ότι η Τότεναμ (0-4) αρχές Μάρτη. Ότι η Τσέλσι (1-3) και η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ (1-2) αρχές Φλεβάρη. Εμφανίστηκε σε μια από τις πιο απαιτητικές έδρες της φετινής Premier League προετοιμασμένος να παίξει ποδόσφαιρο. Το δικό του ποδόσφαιρο. No matter what.
- Διαβάστε επίσης: Ελ Κααμπί: «Ήρθαμε για νίκη, το πιστεύαμε και κάναμε τα πάντα για να το καταφέρουμε»
Να πιέσει ψηλά. Να χτυπήσει με την ταχύτητα του Ελ Κααμπί τον χώρο ανάμεσα στους δύο κεντρικούς αμυντικούς του Ουνάι Έμερι. Να διεκδικήσει κατοχή της μπάλας. Να το πάει όποτε χρειαστεί στη «δύναμη». Να το πάει στην υπομονή. «Αν με ακούσετε να δείτε ότι θα τα καταφέρουμε» έλεγε ο σοφός Βάσκος την Τρίτη το απόγευμα στους ποδοσφαιριστές του, όσο στο «κόκκινο δωμάτιο» του Ρέντη το βίντεο έπαιζε. Είχε μια ιδέα. Έπεισε τους πάντες να την ακολουθήσουν. Και από τη στιγμή που τους έπεισε: η μπάλα έκανε τα υπόλοιπα…
Από πού να το πιάσεις; Από το τέλειο παιχνίδι του Παναγιώτη Ρέτσου απέναντι στον mister 27 γκολ, Όλι Γουότκινς; Από τον «μετρονόμο» Βιθέντε Ιμπόρα που μόνο το περπάτημα του φτάνει για να κάνει τον αγωνιστικό χώρο να μοιάζει… μικρότερος; Από τα τακούνια του Τσικίνιο τα σόλο του Ντανιέλ Ποντένσε και τις «επιστροφές» του Φορτούνη; Από το –ούτε στο σινεμά- χατ τρικ του Ελ Κααμπί; Από όλες εκείνες τις οριακές φάσεις που τύχη –αυτό έλειπε να απαγορεύεται- έκλεισε το μάτι σε αυτούς τους αποφασισμένους τύπους με την στολή… παραλλαγής που έμοιαζαν με… ιππικό!
Εννέα φορές στις δέκα, η μέσα σε πέντε λεπτά επιστροφή της Άστον Βίλα από την κόλαση του 0-2 (με σαράντα και βάλε λεπτά στο ρολόι) θα ήταν η αφετηρία της αφήγησης μιας χαμένης ευκαιρίας. Θυμάται κανείς το Τότεναμ-Ολυμπιακός 4-2 με την ισοφάριση των Άγγλων ακριβώς στο 50΄. Ο Ολυμπιακός όμως έδειξε σαν να ήταν προετοιμασμένος ακόμη και για αυτό. Και το έκανε να μοιάζει τόσο εύκολο, το ράλι ως το 2-4. Δεν χρειάστηκε ο κόουτς παραπάνω από δύο αλλαγές. Πήρε η ομάδα ολόκληρη μια κίτρινη κάρτα –του Ροντινέι- άρα είναι όλοι διαθέσιμοι στη ρεβάνς.
Απαραίτητη υπενθύμιση: Η πρόκριση είναι ακόμη ανοιχτή. Όχι γιατί έτσι απαιτεί το «κλισέ», αλλά γιατί μόνο όποιος δεν καταλαβαίνει το μέγεθος της επικράτησης στο Βίλα Παρκ δεν ξέρει και γιατί είναι ικανή φέτος η ομάδα του Ουνάι Έμερι. Ο Ολυμπιακός απόψε πέτυχε μια νίκη, που δεν θα τη διηγούνται μόνο εκείνοι αλλά και εμείς. Μια κλασική αναμέτρηση που θα θυμάσαι για πάντα, που την είδες, με ποιους την είδες κλπ. Για τον τελικό όμως, χρειάζεται ένα ακόμη βράδυ. Και ποιος άραγε δεν μετρά ήδη αντίστροφα…
Γράψτε το σχόλιο σας