Ο Ολυμπιακός πάλεψε σκληρά στο αμυντικό σκέλος κόντρα στη Λυών όμως από τη στιγμή που το πλάνο του από τη μέση και μπροστά δεν βγήκε και στη συνέχεια δεν… άντεξε και το σχέδιό του στα μετόπισθεν υπέστη την ήττα από τους Γάλλους. Γράφει ο Δημήτρης Τομαράς.
- Τα ερωτηματικά πριν τη σέντρα, ένα πρώτο μέρος που είχε φοβερή πίεση και το ουσιαστικό θετικό στοιχείο
Ο Ολυμπιακός πήγαινε στη Λυών γνωρίζοντας καλά πώς η αποστολή του απέναντι σε έναν αντίπαλο που από τον άξονα και μπροστά έχει αρκετούς και πολύ ποιοτικούς παίκτες και ικανούς ανά πάσα ώρα και στιγμή να κάνουν… ζημιές. Το τεχνικό επιτελείο των Πειραιωτών επέλεξε μία άλλη τακτική και ένα διαφορετικό σχέδιο που εκ του αποτελέσματος δεν απέδωσε.
Ναι μπορεί σε αμυντικό level οι Ερυθρόλευκοι να πάλεψαν πολύ σκληρά και να δέχθηκαν μετά το 60′ το πρώτο γκολ όμως σε δημιουργικό και επιθετικό επίπεδο τα πράγματα δεν κύλησαν καλά. Ο Ολυμπιακός απείλησε σε λίγες περιπτώσεις και είχε πρακτικά 4 μεγάλες φάσεις με Ροντινέι, Ελ Καμπί, Γιάρεμτσουκ αλλά και τον Κωστούλα. Αυτό δεν αρκούσε για να μπορέσει να πάρει αποτέλεσμα στην έδρα της Λυών. Το δε 2-0 ήταν και… σκληρό υπό την έννοια πώς ήρθε μετά τη μεγάλη χαμένη φάση του Κωστούλα με το ψαλιδάκι του. Ήτοι ακόμα και αυτές τις φάσεις που είχε ο Ολυμπιακός δεν τις αξιοποίησε, στοιχείο που επίσης του κόστισε σε αυτό το τελικό 2-0.
Τα ερωτηματικά πριν τη σέντρα, ένα πρώτο μέρος που είχε φοβερή πίεση και το ουσιαστικό θετικό στοιχείο
Στο άκουσμα της 11άδας του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ σε σχέση με τον αγώνα με τη Λυών προφανώς και τα σχόλια δεν ήταν λίγα πριν τη σέντρα της αναμέτρησης και ας υπήρχε αυτή η πιθανότητα. Δεν ήταν μόνο η τριάδα στους στόπερ και ένα σχήμα που ο Ολυμπιακός δεν είχε εφαρμόσει ξανά σε τέτοιον βαθμό με τον συγκεκριμένο τεχνικό. Ήταν πώς δεν είναι και εύκολο για τους παίκτες που έχουν μάθει στην τετράδα να παίξουν διαφορετικά ή τόσο αλλιώς εάν θέλετε.
Σίγουρα υπήρχαν και ερωτηματικά ως προς την 11άδα σε επίπεδο προσώπων. Πχ ο Γκαρθία στον άξονα ή και ο Γιάρεμτσουκ στην επίθεση. Ο Ολυμπιακός δέχθηκε ιδιαίτερα μεγάλη πίεση από τη Λυών και από το κέντρο και από τα άκρα και αυτό συνέβη σε αρκετές περιστάσεις. Οι Γάλλοι λες και σημάδεψαν την αριστερή πλευρά του Ορτέγα που έτρεξε και πάλεψε πολύ αλλά δέχθηκε και επιθετικές απειλές και φάσεις. Βέβαια πάνω στον Ορτέγα έφταναν να πηγαίνουν 2 και 3 παίκτες.
Ο Ολυμπιακός στο πρώτο 45λεπτο γενικότερα από τη μέση και πίσω άντεξε στη φοβερή πίεση της Λυών. Από το κέντρο και μπροστά όμως ο πειραϊκός σύλλογος δεν απείλησε ουσιαστικά την αντίπαλό του. Έδειχνε σαφέστατα πώς χρειαζόταν να κρατήσει παραπάνω μπάλα για να δημιουργήσει περισσότερο καθώς και ότι ήθελε παραπάνω δημιουργική και επιθετική βοήθεια από τους χαφ του. Οι δε δύο φορ του δεν άγγιξαν παρά πολύ λίγο τη μπάλα για να επιτεθούν ή να απειλήσουν. Περισσότερο αναλώθηκαν στο να επιχειρήσουν να πρεσάρουν και να παίξουν αποτελεσματικά άμυνα.
Στο 2ο 45λεπτο φυσικά αυτά τα δεδομένα άλλαξαν. Ο Ολυμπιακός δεν μπόρεσε πλέον να διαχειριστεί το πρέσινγκ των Γάλλων, οι 3 στόπερ και ο Τζολάκης δεν… άντεξαν άλλο και ήρθε το 1-0 και έπειτα το 2-0. Βέβαια και το πρώτο και το 2ο 45λεπτο είχαν ένα κοινό στοιχείο. Ότι ο Ολυμπιακός δεν πήρε ανάλογες και σημαντικές βοήθειες και δημιουργικά και επιθετικά από τους περισσότερους – εάν όχι από όλους – τους χαφ του. Και βέβαια ήταν γενικά ένα αγωνιστικό σχέδιο που δεν του βγήκε σε αυτόν τον αγώνα. Πρακτικά η πειραϊκή ομάδα δεν μπορεί να κρατήσει και πολλά από αυτήν την αναμέτρηση. Το μοναδικό ή το βασικό ουσιαστικό θετικό στοιχείο ήταν η θετικότατη εικόνα του Κωστούλα.
Ο νεαρός στράικερ τα έδωσε όλα, είχε ένα φοβερό ψαλιδάκι και επιχείρησε να δώσει το κάτι διαφορετικό στην ομάδα του. Ο Κωστούλας μας έδειξε στη Λυών πώς μπορούμε να ελπίζουμε και να ποντάρουμε πολλά πάνω του. Πολλά μπράβο σε αυτό το παιδί για την προσπάθειά του. Όσο για τον Ολυμπιακό; Δεν έχει βρει ακόμα τον ιδανικό αγωνιστικό του… δρόμο.