Ο ΑΠΟΕΛ, με εμφάνιση που συνδύασε αποφασιστικότητα και πάθος, κατέκτησε το 15ο Σούπερ Καπ στην ιστορία του, επιστρέφοντας σε κατακτήσεις του θεσμού μετά από τέσσερα χρόνια ξηρασίας.
Απέναντι σε μια Πάφο που είχε θέσει τον πήχη ψηλά με τις εντυπωσιακές επιδόσεις της στο ξεκίνημα της φετινής σεζόν, οι «γαλαζοκίτρινοι» έδειξαν τη δύναμη και την αντοχή που απαιτείται σε μεγάλες μάχες. Η νίκη αποτέλεσε ξεκάθαρο μήνυμα ότι η εποχή των αμφιβολιών για τον ΑΠΟΕΛ ανήκει στο παρελθόν.
Το ματς είχε ακόμα μια σημασία: το γήπεδο «Άλφαμέγα» αποτελούσε μέχρι πρότινος… εχθρικό έδαφος για την ομάδα της Λευκωσίας, με αρνητικά αποτελέσματα σε όλες τις προηγούμενες επισκέψεις της. Στην πρώτη του νίκη στο νέο στάδιο της Λεμεσού, ο ΑΠΟΕΛ ξέσπασε από μια φαινομενική «κατάρα», προσθέτοντας άλλο ένα τρόπαιο στην ήδη πλούσια τροπαιοθήκη του. Το τέλος αυτού του σερί αποτυχιών υπήρξε το τέλειο επιστέγασμα μιας αναμέτρησης γεμάτης ένταση.
Η εμφάνιση του Κίνσλεϊ Σαρφό ήταν κομβική. Ο χαρισματικός μέσος, εκτός από τον τίτλο του σκόρερ, απέδειξε για άλλη μια φορά ότι η ηρεμία και η ακρίβεια στις αποφάσεις του μπορούν να κρίνουν αποτελέσματα. Κάθε του κίνηση έδειχνε τη βαθιά αντίληψη του παιχνιδιού, καθώς ισορροπούσε μεταξύ οργανωτή και εκτελεστή σε ματς που χαρακτηρίστηκε από αδιάκοπη πίεση και νεύρα.
Στον ΑΠΟΕΛ, όμως, δεν ήταν μόνο ο Σαρφό που ξεχώρισε. Ο Τσεπάκ ήταν σχεδόν αψεγάδιαστος στο πρώτο ημίχρονο, ενώ παίκτες όπως οι Κονσταντίνοφ, Τεχέρα, και το αμυντικό δίδυμο Πέτροβιτς – Λαίφης κράτησαν την ομάδα όρθια σε κρίσιμα σημεία.
Η ομάδα έδειξε πως το βάθος στο ρόστερ της δεν είναι απλώς θεωρητικό. Οι αλλαγές, με παίκτες όπως ο Αμπάνια και ο Σούσιτς, έδωσαν νέα πνοή όταν η ένταση κορυφωνόταν, αποδεικνύοντας ότι ο ΑΠΟΕΛ είναι έτοιμος να διεκδικήσει κάθε διάκριση που του αναλογεί.