Ο Αντώνης Καρπετόπουλος αναλύει τις τρεις ισοπαλίες των ελληνικών ομάδων, επισημαίνοντας τους διαφορετικούς παράγοντες που καθιστούν αυτά τα αποτελέσματα απογοητευτικά, παρά το γεγονός ότι διατηρούν ανοιχτές τις πιθανότητες πρόκρισης.
Η επιτυχία ενός τολμηρού πλάνου
Ο Ρουί Βιτόρια αντιμετώπισε για πρώτη φορά φέτος την πρόκληση των σημαντικών απουσιών στον Παναθηναϊκό, καθώς δεν είχε στη διάθεσή του τους Ιωαννίδη και Μπακασέτα, ενώ πλέον πρέπει να πορευτεί χωρίς τον Βαγιαννίδη. Οι επιλογές για αντικατάσταση ήταν περιορισμένες: ο Κότσιρας ήταν ο μοναδικός διαθέσιμος δεξιός μπακ και ο Σφιντέρσκι υπερείχε έναντι του Γερεμέγιεφ. Ωστόσο, η πιο τολμηρή απόφαση ήταν η επιλογή του Τετέ στη θέση του Μπακασέτα, με αποτέλεσμα η ομάδα να αγωνιστεί με μόλις δύο καθαρούς μέσους, τον Τσιριβέγια και τον Μαξίμοβιτς, απέναντι σε μια ομάδα που κυριαρχεί στην κατοχή μπάλας.
Τακτικά, ο Παναθηναϊκός παρουσίασε ένα εξαιρετικά οργανωμένο πρόσωπο, ελέγχοντας τον ρυθμό στο πρώτο ημίχρονο και εφαρμόζοντας μια αμυντική στρατηγική που θύμιζε αντίδοτο στο ισπανικό τίκι τάκα. Με έξι παίκτες μπροστά από τον τερματοφύλακα Ντραγκόφσκι, απέτρεψε τις συνεργασίες των επιθετικών της Σαχτάρ κοντά στην περιοχή, ενώ οι ακραίοι μπακ του κυνηγήθηκαν στενά. Η ουκρανική ομάδα διατήρησε την κατοχή, όπως αναμενόταν, αλλά ο Παναθηναϊκός άντεξε, περιορίζοντας τις επικίνδυνες φάσεις και δημιουργώντας τρεις αξιόλογες ευκαιρίες προς το τέλος του πρώτου μέρους.
Η έλλειψη του καθοριστικού παίκτη
Παρά την καλή τακτική, ο Βιτόρια δεν βρήκε τον παίκτη που θα μπορούσε να κρίνει το παιχνίδι υπέρ του Παναθηναϊκού. Ο αντίπαλος τερματοφύλακας Ράσκιν ήταν ο πραγματικός πρωταγωνιστής, αποσοβώντας σημαντικές ευκαιρίες, όπως το ανενόχλητο σουτ του Σφιντέρσκι στο 80΄ και το σουτ του νεοεισελθόντα Ζουραρί. Στο δεύτερο ημίχρονο, το παιχνίδι άνοιξε, με τη Σαχτάρ να πιέζει και να ζητά πέναλτι, αλλά ο Παναθηναϊκός παρέμεινε οργανωμένος και έδειξε ότι θα παλέψει για τη νίκη στην επανάληψη στην Κρακοβία. Ωστόσο, η τακτική της αναμονής δύσκολα θα αποδώσει ξανά, καθώς η Σαχτάρ αναμένεται να ακολουθήσει την ίδια επιθετική προσέγγιση.
ΠΑΟΚ: Παλιοί παίκτες χωρίς ζωντάνια
Στον πρώτο αγώνα του ΠΑΟΚ για τη σεζόν, ο Ραζβάν Λουτσέσκου επέλεξε να βασιστεί στους έμπειρους παίκτες, καθώς οι νέες προσθήκες δεν φαίνεται να είναι ακόμη έτοιμες για βασικό ρόλο. Ο μόνος νεοφερμένος στην αρχική ενδεκάδα ήταν ο Τζόντζο Κένι ως δεξιός μπακ. Η ομάδα εμφανίστηκε προβλέψιμη και χωρίς ένταση, με μονοδιάστατη ανάπτυξη κυρίως από τα δεξιά, δυσκολευόμενη ακόμα και σε βασικές πτυχές όπως η κυκλοφορία της μπάλας. Η τύχη στάθηκε στο πλευρό της, χάρη στις αποκρούσεις του τερματοφύλακα Παβλένκα, που απέτρεψε δύο επικίνδυνες αντεπιθέσεις της Βόλσφμπέργκερ στο πρώτο ημίχρονο.
Η ανάγκη για αλλαγή ήταν εμφανής, αλλά το πρόβλημα ήταν ασαφές και δύσκολο να επιλυθεί άμεσα.
Απουσία διακριθέντων παικτών και συνοχής
Ο ΠΑΟΚ δεν κατάφερε να ανταποκριθεί στις προσδοκίες, με μοναδικό διακριθέντα τον τερματοφύλακα. Η μεσαία γραμμή παρουσίασε σοβαρά προβλήματα συνοχής, με τον Μεϊτέ να παίζει μπροστά από την άμυνα, τον Καμαρά μπροστά του και τον Κωνσταντέλια να ψάχνει τη μπάλα χωρίς αποτέλεσμα. Ο Λουτσέσκου προσπάθησε να ξυπνήσει την ομάδα με φωνές, με αποτέλεσμα η ομάδα να βελτιώσει ελαφρώς την κατοχή και τη συνοχή στο δεύτερο ημίχρονο, αλλά χωρίς να καταφέρει να δημιουργήσει ούτε μία τελική προσπάθεια προς την αντίπαλη εστία. Οι αλλαγές που έκανε, όπως η είσοδος του νεαρού Ιβάνουσκας, φανέρωσαν την έλλειψη λύσεων στον πάγκο. Ο αντίπαλος προπονητής Ντίτμαρ Κιουμπάουερ απλώς ανανέωσε τη μεσαία γραμμή και κράτησε το 0-0, με τη Βόλσφμπέργκερ να χάνει την τελευταία ευκαιρία στο 90+ με σουτ του Γκατερμαϊερ.
Ο Λουτσέσκου δήλωσε ότι στην επανάληψη οι Αυστριακοί θα έχουν το άγχος, αλλά η εικόνα της ομάδας του ΠΑΟΚ στην Τούμπα σήμανε συναγερμό.
Η ΑΕΚ και η τακτική εξέλιξη υπό τον Νίκολιτς
Η τρίτη ισοπαλία της βραδιάς ήταν η πιο δραματική, με την ΑΕΚ να φέρνει 2-2 από την Κύπρο απέναντι στον Άρη Λεμεσού, στον δεύτερο προκριματικό γύρο του Conference League. Κάθε παιχνίδι της ΑΕΚ φέρει τη σφραγίδα της ανάλυσης και των συμπερασμάτων που βγάζει ο προπονητής Νίκολιτς μετά από κάθε αγώνα.
Στον συγκεκριμένο αγώνα, ο Νίκολιτς επανέφερε τον Πιέρο ως βασικό επιθετικό, αντικαθιστώντας τον Κοϊτά που δεν είχε πείσει στον προηγούμενο αγώνα. Στη μεσαία γραμμή ξεκίνησαν οι Μάριν και Λιούμπισιτς, που είχαν καλή απόδοση στην Ουγγαρία, ενώ διατήρησε τους Πέτρο Μάνταλο και Περέιρα, οι οποίοι συνέβαλαν στα δύο γρήγορα γκολ της ομάδας. Στο 9′ ο Περέιρα άνοιξε το σκορ με ασίστ του Μάνταλου, ενώ στο 13′ ο Ρέλβας διπλασίασε τα τέρματα μετά από εκτέλεση κόρνερ και πάσα του Περέιρα.
Η ΑΕΚ μπήκε δυνατά και δημιούργησε δύο μεγάλες ευκαιρίες, αλλά ο Άρης αντέδρασε γρήγορα, μειώνοντας στο 17′ με τον Κακουλλή. Η ψυχολογία των γηπεδούχων ανέβηκε, και με γρήγορες μεταβιβάσεις εκμεταλλεύτηκαν την επιθετική άνοδο της άμυνας της ΑΕΚ, φτάνοντας στην ισοφάριση με σουτ του στόπερ Γκόλσον.
Μείωση ρυθμού και ισορροπία στο δεύτερο ημίχρονο
Στο δεύτερο μέρος, ο ρυθμός έπεσε όπως αναμενόταν. Ο Νίκολιτς προχώρησε σε τρεις αλλαγές στη μεσαία γραμμή, βγάζοντας νωρίς τον Μάνταλο, καθώς και τον Λιούμπισιτς και τον Μάριν, και εισάγοντας τους Πίνεδα και Γκατσινοβιτς. Η ΑΕΚ διατήρησε την κατοχή, αλλά χωρίς να δημιουργήσει σημαντικές ευκαιρίες. Όταν ο Άρης υιοθέτησε σχηματισμό 5-4-1 με τους Κοϊτά και Κουτέσα, ο Νίκολιτς άλλαξε σε 4-3-3, βελτιώνοντας τον έλεγχο της μπάλας, αλλά το παιχνίδι παρέμεινε ισορροπημένο, με την ΑΕΚ να δείχνει να αποδέχεται την ισοπαλία, όπως και ο αντίπαλος.
Συμπεράσματα και προκλήσεις για το γκολ
Οι τρεις ελληνικές ομάδες, Παναθηναϊκός, ΠΑΟΚ και ΑΕΚ, παρουσίασαν ένα κοινό πρόβλημα στην τελική προσπάθεια, αν και για διαφορετικούς λόγους. Η δυσκολία στο σκοράρισμα, παρά τις διαφορετικές τακτικές και συνθήκες, αποτελεί ένα ζήτημα που χρήζει περαιτέρω ανάλυσης και αντιμετώπισης. Σύντομα θα παρουσιαστούν περισσότερες σκέψεις και προτάσεις για την επίλυση αυτού του κρίσιμου ζητήματος.