Ο Βασίλης Σαμπράκος γράφει για την επιλογή του Γιάννη Αλαφούζου να στηρίξει προς το παρόν τον Ουρουγουανό προπονητή και να του δώσει 3 ή 4 ακόμη παιχνίδια για να προλάβει αυτός να δείξει τον Παναθηναϊκό που έχει στο μυαλό του.
Πρώτα κοιτάζεις την βαθμολογία, και βλέπεις τον Παναθηναϊκό επτά βαθμούς μακριά από την πρώτη θέση. Ύστερα κοιτάζεις την αδυναμία στην επιθετική ανάπτυξη – μια φανερή αδυναμία των πρώτων αγώνων. Στη δεδομένη στιγμή ο κόσμος, δηλαδή όσοι βρέθηκαν στο ΟΑΚΑ το βράδυ της Κυριακής για το ντέρμπι με τον Ολυμπιακό, δεν το εκτιμά αυτό ιδιαιτέρως. Γι’ αυτό και ακούστηκαν οι αποδοκιμασίες κατά την αναγγελία του ονόματος του Ντιέγκο Αλόνσο πριν από την έναρξη του ντέρμπι. Επειδή ο κόσμος, πλειοψηφικά, επηρεάζεται πρωτίστως από τα αποτελέσματα και δευτερευόντως από την απόδοση και τα σχόλια των media και των social media.
Έπειτα ρίχνεις μια δεύτερη ματιά στο μοντέλο παιχνιδιού που προσπαθεί να παρουσιάσει ο Παναθηναϊκός στα πρώτα του βήματα με τον Ουρουγουανό προπονητή: πίεση με ένταση όταν δεν έχει την μπάλα, και “γρήγορες” επιθέσεις όταν επανακτά την κατοχή. Δηλαδή παιχνίδι που δεν ευνοεί τον Τάσο Μπακασέτα, τον οποίο ακριβοπλήρωσε τον περασμένο Ιανουάριο, και κυρίως δεν ευνοεί ως στιγμής τον Φώτη Ιωαννίδη – δηλαδή το μεγαλύτερο πρότζεκτ του Παναθηναϊκού.
Ο Ιωαννίδης έλαμψε στον καιρό του ποδοσφαίρου τοποθέτησης του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Έχτισε το παιχνίδι του πάνω σε αυτές τις μεγάλες κατοχές της μπάλας που έκανε ο Παναθηναϊκός στο αντίπαλο μισό για να τοποθετήσει τους ποδοσφαιριστές του και να ψάξει προσεκτικά την ολοκλήρωση της επίθεσης. Χάρη στην ικανότητά του να οδηγεί την μπάλα σε κλειστούς χώρους και να συνδυάζεται με τους συμπαίκτες που έρχονται κοντά του, ο Ιωαννίδης εξελίχθηκε στον επιθετικό για τον οποίο προσφέρθηκαν 20+ εκατ. € από διαφορετικούς ευρωπαϊκούς συλλόγους αυτό το καλοκαίρι. Μέχρι σήμερα ο Παναθηναϊκός έχει ακυρώσει, ή τουλάχιστον δεν έχει εμφανίσει αυτή την ιδέα για το ποδόσφαιρο, η οποία ευνοεί τα πλεονεκτήματα του Ιωαννίδη.
Άρα, για να συνοψίσω, λες ότι σήμερα ο Παναθηναϊκός έχει έναν προπονητή που δεν έχει την ομάδα κοντά στην πρώτη θέση, ο οποίος έχει παρουσιάσει ποδόσφαιρο που δεν ικανοποιεί τον κόσμο, και για την ώρα δεν βρίσκει τρόπο να αξιοποιήσει τον σέντερ φορ του και τον πιο ακριβοπληρωμένο Έλληνα ποδοσφαιριστή του.
Γιατί επιλέγει να τον “περιμένει” αυτόν τον προπονητή ο Παναθηναϊκός; Όσοι είμαστε “απέξω” δεν μπορούμε να γνωρίζουμε ακριβώς. Αφενός επειδή δεν γνωρίζουμε με ποια κριτήρια επελέγη ο Ντιέγκο Αλόνσο και αφετέρου επειδή δεν γνωρίζουμε τι ακριβώς “υποσχέθηκε” προς την διοίκηση και πόσο μακριά είναι αυτό που υποσχέθηκε από αυτό που παρουσιάζει μέχρι σήμερα.
Ο Αλόνσο είχε ακούσει την διοίκηση να του δηλώνει ότι θα τον στηρίξει προτού διεξαχθεί το ντέρμπι. Φαντάζομαι ότι το άκουσε επειδή αυτοί που αξιολογούν την δουλειά του είχαν αρχίσει να βλέπουν, από το ματς με τον Πανσερραϊκό, σημάδια βελτίωσης τόσο στην φάση επίθεσης όσο και στην αμυντική μετάβαση. Και επειδή, λογικά, το feedback που λαμβάνουν από τους ποδοσφαιριστές τους δημιουργεί την αίσθηση ότι έχει νόημα να περιμένουν να ωριμάσει η δουλειά που κάνουν με τον Ουρουγουανό προπονητή.
Προσεγγίζοντας το θέμα με τη λογική, σκέφτεσαι ότι ένας προπονητής, στον οποίο η διοίκηση έχει μιλήσει για ένα πρότζεκτ 3ετίας, έχει παρουσιάσει τα προσδοκώμενα στάδια εξέλιξης της δουλειάς του. Και επειδή ο Αλόνσο δουλεύει μεθοδικά, με προγραμματισμό, η λογική επίσης λέει ότι όσο καθυστερούσε η ολοκλήρωση των μεταγραφών και η άφιξη νέων παικτών ο προπονητής εξηγούσε ότι αλλάζουν οι προθεσμίες για να εμφανιστεί η πρόοδος και η βελτίωση της απόδοσης της ομάδας.
Πάντα με τη λογική, σκέφτεσαι ότι η διοίκηση έχει εξηγήσει εξαρχής στον προπονητή τη σημασία της εξέλιξης του Ιωαννίδη. Σκέφτεσαι ότι δεν είναι δυνατόν η διοίκηση του Παναθηναϊκού να έδωσε τη δουλειά σε έναν προπονητή του οποίου το μοντέλο παιχνιδιού βασίζεται σε σέντερ φορ με άλλα χαρακτηριστικά. Συνεπώς υποθέτεις ότι “όπου να ‘ναι” ο Παναθηναϊκός θα βελτιώσει την ποιότητα της κυκλοφορίας της μπάλας στο επιθετικό τρίτο του γηπέδου ώστε να καταφέρει να εμπλέξει περισσότερο και καλύτερα τον Ιωαννίδη στις επιθέσεις για να του δώσει την ευκαιρία να εκτελεί περισσότερο και από καλύτερες θέσεις και ευνοϊκότερες συνθήκες.
Και πού καταλήγεις, σε ποια ρεαλιστική εκτίμηση; Ο Γιάννης Αλαφούζος είχε ακούσει τον Ντιέγκο Αλόνσο να λέει ότι εντός του Οκτωβρίου θα εμφανιστεί μια ομάδα που θα εκφράζει στο γήπεδο με συνέπεια και διάρκεια το μοντέλο παιχνιδιού που έχει στο μυαλό του. Του τον δίνει λοιπόν τον Οκτώβριο – δηλαδή τα ματς στο Ηράκλειο απέναντι στον ΟΦΗ (20/10) και στο ΟΑΚΑ με Τσέλσι (24/10) και Άρη (27/10), ίσως και αυτό στο Περιστέρι απέναντι στον Ατρόμητο για το κύπελλο (29/10). Δίνει στον Ουρουγουανό προπονητή την ευκαιρία να δείξει την ομάδα του, έστω με την απουσία του Ιωαννίδη σε κάποια από αυτά ή και σε όλα αυτά τα ματς προκειμένου η εξέλιξη του έργου του Αλόνσο να κριθεί από ένα δείγμα αγώνων που θα εκφράζει και τον ίδιο τον προπονητή. Δίκαιο.