Ο Κ. Νικολακόπουλος εστιάζει στο blog του στο gazzetta στους παίκτες του Ολυμπιακού που είχαν χθες εξτρά κίνητρο…
Είδαμε χθες λοιπόν μία κανονική εκδοχή του Ολυμπιακού του Μεντιλίμπαρ κι αυτό ήταν υπέρ αρκετό, μαζί με τη βοήθεια του κόσμου σε ένα γεμάτο Καραϊσκάκη, για να έρθει μία εμφατική νίκη απέναντι σε μία πορτογαλική ομάδα, που πέρυσι τέτοιο καιρό έπαιζε στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ.
Στο άρθρο μου πριν το παιχνίδι είχα εκφράσει την άποψη ότι ίσως είναι πιο χρήσιμο για την ομάδα αυτή την στιγμή να μην παίζουν βασικοί οι μεταγραφές του Ολυμπιακού, αφού ακόμη δεν βρίσκονται στην καλύτερη τους κατάσταση, πλην του Κοστίνια όπως σημείωνα, αφού αυτός έκανε όλη την προετοιμασία, τα φιλικά κλπ. Προφανώς την ίδια άποψη είχε κι ο Μεντιλίμπαρ, καθώς παρουσίασε μια ενδεκάδα με μόνη μεταγραφή τον Κοστίνια. Και δικαιώθηκε! Βασιζόμενος στους περσινούς παίκτες, συν το σούπερ ταλέντο της Κ19, τον Μουζακίτη.
Κατά την άποψη μου, κομβικό ρόλο στην έκβαση του αγώνα έπαιξαν οι Πορτογάλοι του Ολυμπιακού! Διότι, είχαν και το λεγόμενο εξτρά κίνητρο. Κακά τα ψέματα, και ο Κάρμο και ο Ζέλσον και ο Τσικίνιο, κυρίως αυτοί, αλλά ακόμη κι ο Ολιβέϊρα, που μπήκε αλλαγή, ήθελαν να δείξουν πράγματα πίσω στην πατρίδα τους, αγωνιζόμενοι κόντρα στην Μπράγκα. Να αποδείξουν ο Κάρμο κι ο Τσικίνιο ότι κακώς δεν τους κράτησαν η Πόρτο και η Μπενφίκα αντίστοιχα. Ο 29χρονος Ζέλσον (21 φορες διεθνής) κι ο 32χρονος Ολιβέϊρα να στείλουν το μήνυμα ότι «είναι εδώ». Και τα κατάφεραν όλοι, ο ένας καλύτερα από τον άλλο!
Ο Κάρμο στα δικά μου μάτια ήταν ο κορυφαίος παίκτης του αγώνα, λίγο πιο μπροστά από τον Έσε. Ήταν ένας βράχος της άμυνας, που παράλληλα έφτιαχνε και ξαναέφτιαχνε παιχνίδι από πίσω, φτάνοντας στο σημείο να περάσει όχι απλά καλές πάσες μπροστά, 30άρες και 40άρες, αλλά και να βγάλει μία φορά σε θέση για γκολ τον Ελ Κααμπί, που απλά δεν υπολόγισε σωστά το πως θα βάλει το σώμα του κι έτσι έχασε την ευκαιρία να σκοράρει περνώντας την μπάλα με κεφαλιά πάνω από τον αντίπαλο γκολκίπερ. Είχε δε και άλλη, πανέξυπνη, πάσα στον Μαροκινό, που δεν την αξιοποίησε, αλλά χειροκρότησε τον συμπαίκτη για την ιδέα του.
Ο πανύψηλος στόπερ, που το χρειάζονταν πραγματικά αυτό το υπέροχο παιχνίδι και για λόγους αυτοπεποίθησης αφού δεν ήταν καλός και στα τρία προηγούμενα ματς, ήταν κυρίαρχος στο ψηλό παιχνίδι, «καταπίνοντας» τους αντίπαλους επιθετικούς στις μονομαχίες βγάζοντας δυναμισμό και τσαμπουκά, ενώ επανειλημμένως βγήκε ψηλά, αλλά και πλάγια, πρώτος στην μπάλα, μαρκάροντας αποτελεσματικά. Έσωσε την εστία του διώχνοντας την μπάλα επί της γραμμής στο 70’, πήρε κεφαλιές και σε προωθήσεις του σε στατικές φάσεις και γενικά το παιχνίδι του είναι ζήτημα αν είχε δύο-τρία ψεγάδια.
Ο Ζέλσον μας έκανε για πρώτη φορά στη φετινή σεζόν να μην μελαγχολήσουμε για τον Ποντένσε! Πήρε πολλές πρωτοβουλίες, ήταν δραστήριος, πήγε με επιτυχία στο ένας μ΄ ένα, κέρδισε από φάουλ και τις δύο κίτρινες της Μπράγκα, συνεργάστηκε εκπληκτικά με τον μπακ πίσω του, τον Ορτέγκα, είχε πολλές καλές κινήσεις, δύο φορές γύρισε στην άμυνα κι έκοψε και φυσικά έβαλε ένα χεράκι στη φάση του 1-0, εκεί όπου όλα τα λεφτά ήταν το κοντρόλ που έκανε, πριν την πάσα στον σκόρερ Ελ Κααμπί.
Μπορεί να μην ήταν μία ολοκληρωμένη εμφάνιση (π.χ. κάποιες σέντρες δεν ήταν οι καλύτερες) από πλευράς του Πορτογάλου εξτρέμ, όμως αν μη τι άλλο ήταν πολύ επικίνδυνος, τον ένιωσε η αντίπαλη άμυνα, πέρασε και εκείνη την πάσα «πάρε βάλε» στο ακυρωθέν γκολ του Ελ Κααμπί, με τον ίδιο τον Ζέλσον να υποδέχεται την μπάλα μάλλον οριακά σε θέση οφσάιντ και γενικά μας έδειξε ότι ο Ολυμπιακός έχει κυνηγό να κινηθεί σε στιλ Ποντένσε.
Ο Τσικίνιο έκλεψε τέσσερις (!) μπάλες, μπήκε σε φάσεις στις οποίες θα μπορούσε να σκοράρει, είχε κι αυτός πολλές καλές κινήσεις, αυτή τη φορά έκανε καλές εκτελέσεις σε κόρνερ και φάουλ και γενικά έκανε καλά τη δουλειά του στο ρόλο του πίσω από τον σέντερ φορ. Είχε τη δυνατότητα να κάνει κι ο ίδιος γκολ αλλά δεν έκανε τα καλύτερα τελειώματα και κάποιες άλλες στιγμές που βρέθηκε στην περιοχή, είτε κόπηκε στο τσακ, είτε δεν πέρασαν οι πάσες όπως έπρεπε, όπως π.χ. σε ένα γύρισμα του Ορτέγκα, με τον Πορτογάλο να έχει πάρει καλή θέση. Η ατυχία του Τσικίνιο ήταν ότι στη φάση στο 55’, αμέσως μετά το 2-0, όχι μόνο έχασε το γκολ, αλλά τραυματίστηκε κιόλας, προφανώς πάνω στο σουτ, κι έγινε αλλαγή-παρεμπιπτόντως, η σωστή απόφαση στη συγκεκριμένη στιγμή, ήταν μία πάσα στον Ρόντινεϊ.
Ο Ολιβέϊρα δεν έπαιξε πολύ, κάπου 25 λεπτά, όμως πάλεψε, έκλεψε δύο μπάλες κι εκτέλεσε καλά ένα φάουλ. Ρεαλιστικά, δεν μοιάζει έτοιμος να παίξει πάνω από ένα τέτοιο διάστημα σε σκληρά παιχνίδια. Η διακοπή του πρωταθλήματος λογικά θα τον βοηθήσει πολύ.
Κατά τα άλλα, σίγουρα καλό για τον Ολυμπιακό που αξιοποίησε την έδρα και στα δύο παιχνίδια του μέσα σε τέσσερις ημέρες, για το πρωτάθλημα (Ατρόμητο) και την Ευρώπη (Μπράγκα), κρατώντας το μηδέν πίσω και βάζοντας από αρκετά έως πολλά γκολ.
Αν μη τι άλλο εντυπωσιακό αυτό το συνολικό 5-0, δίνει και μία ψυχολογία ενόψει του ντέρμπι με τον ΠΑΟ την Κυριακή, προκειμένου λίγο να ισορροπήσει από την κόπωση του απαιτητικού αγώνα στο Γιουρόπα Λιγκ.
Άσχετο:
Δεν μπορώ να μην το γράψω κι ας είναι μεγάλη η νίκη και θριαμβευτικό το σκορ. Δεν υπήρχε λόγος να πάρουν κίτρινες κάρτες με το σκορ 3-0 οι δύο Αργεντίνοι, ο Έσε με τον Ορτέγκα.
Ειδικά του Έσε , που ήταν φοβερός και τρομερός (και) σε αυτό το παιχνίδι, ήταν εντελώς αχρείαστη. Και γκρινιάζω γιατί έχει ήδη δύο κάρτες στις δύο πρώτες αγωνιστικές, όπερ σημαίνει ότι με μία ακόμη (με τη Μάλμε) θα χάσει ένα ευρωπαϊκό παιχνίδι (με τη Ρέϊντζερς)…
Η φωτογραφία της ημέρας:
Εκ των υστέρων, βεβαίως, το λέμε, αλλά νομίζω ότι κι ο Μεντιλίμπαρ θα το σκέφτεται, ότι δηλαδή ίσως τελικά να μην ήταν η καλύτερη ιδέα εκείνο το 3-5-2 στη Λιόν, με τον Γιάρεμτσουκ δεύτερο επιθετικό, αλλά η διατήρηση του κλασικού 4-3-3 με τον Κοστίνια και τον Ρόντινεϊ δεξιά.
Από την άλλη, σε μία τέτοια περίπτωση, απόντος του Ζέλσον (αλλά και του Μασούρα) και με τον Γουίλιαν ανέτοιμο, θα ήταν ένα καλό ερώτημα ποιος θα έπαιζε αριστερά στο 4-3-3. Αναγκαστικά θα έπρεπε να είναι ο Βέλντε, τον οποίο όμως είναι σαφές ότι ο προπονητής δεν τον εμπιστεύεται στα μεγάλα παιχνίδια (μόλις 15 λεπτά τον έβαλε με Λιόν και Μπράγκα), ενώ εσχάτως τον κάνει αλλαγή από το ημίχρονο στους αγώνες πρωταθλήματος (και με Άρη και με Ατρόμητο).
Όλα αυτά, με την υποσημείωση ότι και το 3-5-2 πιθανόν να λειτουργούσε καλύτερα στη Γαλλία με τον Κωστούλα αντί του ακόμη ανέτοιμου Γιάρεμτσουκ, είτε ακόμη και με τον Τσικίνιο δεύτερο επιθετικό και στη θέση του στη μεσαία γραμμή τον Μουζακίτη, που μπορεί να μην εντυπωσιάζει, αλλά παίζει έξυπνα και κάνει τη δουλειά όπως πρέπει.
Παρεμπιπτόντως, η Λιόν μετά τη νίκη επί του Ολυμπιακού είναι ασταμάτητη! Έκανε διπλό στη Γαλλία με την Τουλούζ και έριξε τεσσάρα χθες στην Γλασκώβη στη Ρέϊντζερς!
Και για το τέλος ένα ιμότζι 
Ayoub El Kaabi en Europe avec l’Olympiakos
– Europa League : 8👕5⚽️
– Conference League : 9👕 11⚽️
– Tour préliminaire d’Europa League : 4👕 2⚽️21 matchs européens, 18 buts.
Tout simplement incroyable 🇲🇦 pic.twitter.com/K6tFhQYIQY
— Olympiakos France (@OlympiakosFr) October 4, 2024