Ο Βασίλης Βλαχόπουλος γράφει για τις συνθήκες δουλειάς του Μανόλο Χιμένεθ στον Άρη οι οποίες δεν επιτρέπουν κανέναν άλλον στόχο πλην της εξασφάλισης του αποτελέσματος.
Στην κορυφή των δογμάτων του Μανόλο Χιμένεθ «στρογγυλοκάθεται» αυτό που καθιστά τη νίκη ομορφότερο προϊόν από μια ισοπαλία έπειτα από φανταστική εμφάνιση. Επέμενε μετά μανίας την εποχή που ήταν στη Σεβίλλη, ακόμη και τις λαμπρές ημέρες επίτευξης εντυπωσιακών αποτελεσμάτων. Κι αν τα λευκά μαντήλια κυμάτιζαν στον αέρα ως δείγμα μη ικανοποίησης του όχλου από το επίπεδο εμφάνισης του συνόλου, τούτος – με τον τρόπο του – έδειχνε το matrix του γηπέδου σαν μια μορφή αποστομωτικής απάντησης. Τελικώς, στην πάροδο του χρόνου η (υποχρεωτική) παροχή θεάματος υπερίσχυσε, αλλά ακόμη και το συγκεκριμένο γεγονός δεν αλλοίωσε ούτε κατ’ ελάχιστο τη δική του σκέψη. Παραμένει ένας αυθεντικός εραστής του αποτελέσματος και της εξασφάλισής του με κάθε τρόπο. Έστω κι αν χρειαστεί να προχωρήσει στην ύψωση τειχών που παραπέμπουν σε άλλες εποχές.
Σε αυτή που διανύει στον Άρη, μέχρι στιγμής, το 1-0 εξελίσσεται σε αγαπημένο σκορ του. Κηφισιά, Μαρκό, Παναιτωλικός, αυτό το… μισό μηδέν που λέγανε οι παλιότεροι με αρκετή τάση τσατίλας, αποτελεί μια ευχάριστη συνήθεια η οποία όμως βοήθησε στον απεγκλωβισμό της ομάδας από εξαιρετικά δύσκολη συνθήκη. Και η αλήθεια είναι ότι δεν έχει διαφύγει ολοκληρωτικά σε σημείο μάλιστα να φαντάζει αδύνατη η κρίση της (μέχρι στιγμής) δουλειάς του Ισπανού. Αντικειμενικά, ποιος είναι οι συνθήκες δουλειάς; Πόσο ωφελούν προς την κατεύθυνση ουσιαστικής βελτίωσης της ανάπτυξης του αγωνιστικού τμήματος και κατ’ επέκταση, παροχής καλύτερου θεάματος;
Για κάμποσο καιρό, το 1/3 των ονομάτων που αναγράφονται στο ρόστερ της ομάδας ήταν και στη λίστα των απόντων. Μέσα σε αυτούς δεν ήταν ο Πιόνε Σίστο ο οποίος δίχως προετοιμασία επιστρατεύτηκε άρον-άρον για να επιβεβαιώσει ότι άξιζε μια δεύτερη ευκαιρία. Δεν ήταν και ο Κώστας Γαλανόπουλος ο οποίος επίσης ενσωματώθηκε καθυστερημένα και δίχως να είχε δουλέψει με την ομάδα. Ούτε το όνομα του Σούντμπεργκ ήταν στην περιβόητη λίστα ο οποίος επίσης δεν έκανε προετοιμασία κι έφτασε στη Θεσσαλονίκη λίγο πριν την αποχώρηση του Γιάκουμπ Μπράμπετς. Ήταν και παραμένουν οι Πέρεθ, Γένσεν, Αλφαρέλα. Τίνο Καντεβέρε, Τάσος Δώνης και Ολίμπιου Μορουτσάν μόλις που πήραν εξιτήριο και καθώς άνοιγαν την πόρτα εξόδου, συνάντησαν τον Χαμζά Μεντίλ. Λίγο πιο πίσω στέκονταν οι Γιαννιώτας, Βοριαζίδης έχοντας αποχαιρετήσει τον Κλέιτον Ντιαντί ο οποίος τράβηξε για Σαουδική Αραβία.
Πολλά ονόματα αράδιασα και κάπως μπερδεμένα αλλά υπό αυτές τις συνθήκες δουλεύει ο Μανόλο Χιμένεθ. Σε σημείο να έρχεται σε δεύτερη μοίρα το επίπεδο της εμφάνισης. Η εστίαση στο αποτέλεσμα με σκοπό την αποφυγή της «στραβής» σ’ αυτό το δύσκολο διάστημα δεν αποτελεί απλά τον αντικειμενικό στόχο αλλά τον μοναδικό. Γι’ αυτό θα κριθεί ο Μανόλο Χιμένεθ έως ότου φτάσει στο σημείο να χαμογελά μαζί με τον γιατρό της ομάδας σε μια γωνιά του αθλητικού Κέντρου του Ρυσίου και καθώς θα μετρούν δεκάδες κεφάλια να εισέρχονται στα προπονητικά γήπεδα.
Αν ο Άρης του Χιμένεθ κάνει το 5Χ5 απέναντι στον Πανσερραϊκό, δεδομένων των συνθηκών, θα είναι επιτυχία. Φέτος η ομάδα των Σερρών κατάφερε κάτι – ομολογουμένως – απρόσμενο καθώς ξεπέρασε (και) τον Άρη στις μεταγραφικές κινήσεις. Με τελευταία ενέργεια την επιστροφή του Νίκου Καρέλη, έφτασε τις 22! Το αποτέλεσμα αυτού του σχεδίου αποτυπώνεται στη θέση της στον βαθμολογικό πίνακα. Λέγεται ότι στο τελευταίο παιχνίδι παρουσιάστηκε βελτιωμένη. Στο «Κλ. Βικελίδης», σίγουρα θα εμφανιστεί διψασμένη γιατί ο ένας βαθμός έπειτα από τέσσερις αγώνες αποτελεί κακό οιωνό. Για τον Άρη, βασικό ζητούμενο είναι να νικήσει καθώς την ερχόμενη εβδομάδα θα αποκτήσει τη δυνατότητα ουσιαστικής προετοιμασίας. Μη νομίζετε εξάλλου ότι οι παίκτες που επιστρέφουν από τραυματισμούς (τουλάχιστον) δύο-τριών εβδομάδων δέχονται το άγγιγμα του μαγικού ραβδιού και τρέχουν σαν «καθαρόαιμα» στο χορτάρι. Το αντίθετο. Χρειάζονται ημέρες για να ξεπεράσουν τους προσωπικούς φόβους τους. Φάνηκε στην περίπτωση του Τάσου Δώνη ο οποίος από τα μέσα του Ιούλη έχει να εμφανιστεί.
Οπότε, καλά το είπε ο Χιμένεθ. Προς το παρόν, μόνο το αποτέλεσμα μετράει και γι’ αυτό (μπορεί να) κριθεί. Με ελλιπέστατο ρόστερ κι ένα σωρό ποδοσφαιριστές που στο μέσο της προπόνησης αφήνουν το γήπεδο και πηγαίνουν στο θεραπευτήριο, δεν γίνεται να έχεις μεγαλύτερες απαιτήσεις.