Ο Γιώργος Κούβαρης αφού γράφει για τα προβλήματα που έχει ο Παναθηναϊκός AKTOR στην αφετηρία των επίσημων αγώνων, εξηγεί ότι ανεξάρτητα από το αποτέλεσμα του Super Cup θα προχωρήσει άμεσα παρακάτω καθώς έχει «κυκλωθεί» η πρεμιέρα της Euroleague…
- Εκκίνηση μετ’ εμποδίων
- Στόχος το πρώτο τζάμπολ της Euroleague
- Ο «γρίφος» με τους ξένους στο Stoiximan Super Cup
Θα ήθελα να ξεκινήσω σήμερα το κείμενο με τη φράση «ό,τι είδε το Αταμάν, το είδε. Ώρα για τα επίσημα» αλλά μου είναι αδύνατον. Πώς να γράψω κάτι τέτοιο από τη στιγμή που ο Τούρκος προπονητής δεν έχει δει σχεδόν τίποτα; Ούτε σ’ ένα φιλικό δεν έπαιξε πλήρης ο Παναθηναϊκός. Ούτε σ’ ένα ματς δεν είχε όλους τους παίκτες στη διάθεσή του. Ούτε σ’ ένα ματς δεν μπόρεσε -ενδεχομένως- να δοκιμάσει και να εφαρμόσει αυτά που έχει στο μυαλό του ενόψει της νέας σεζόν. Και ούτε θα το κάνει στο Stoiximan Super Cup.
Για να είμαι δίκαιος, σ’ ένα παιχνίδι είχε όλους τους παίκτες του βασικού rotation. Αυτό απέναντι στη Μπάγερν στο «Νεόφυτος Χανδριώτης» όπου ήταν επιβλητικός και είχε επιβληθεί των Γερμανών με χαρακτηριστική άνεση (86-69). Μόνο οι Παναγιώτης Καλαϊτζάκης και Κώστας Αντετοκούνμπο απουσίαζαν. Όλοι οι υπόλοιποι είχαν δώσει το «παρών». Και είδαμε. Όταν είναι άπαντες-παρόντες, ο Αταμάν έχει τις λύσεις και το «βάθος» ώστε να πάρει λύσεις από όλους τους παίκτες. Έκτοτε οι μισοί από αυτούς απουσίαζαν από τα φιλικά και από τις προπονήσεις (σ.σ. όπως απουσίαζαν και πριν από το τουρνουά στην Κύπρο) και σε καμία περίπτωση δεν μπορούσε να γίνει σωστή δουλειά.
Οπότε τα δύο τελευταία ματς στην Τουρκία, στην ουσία, δεν αποτέλεσαν καμία «πρόβα τζενεράλε» για την έναρξη των επίσημων αγώνων στη Ρόδο με τη διεξαγωγή του Stoiximan Super Cup. Ούτε το ματς με τη Γαλατασαράι ήταν ενδεικτικό όπου οι «πράσινοι» κέρδισαν με σχεδόν 30 πόντους διαφορά χωρίς να έχουν τέσσερις παίκτες του βασικού rotation, όπως δεν ήταν ενδεικτική και η εύκολη ήττα από την Εφές μία μέρα αργότερα. Σ’ ένα παιχνίδι από το οποίο απουσίαζαν πέντε παίκτες!
Οπότε για ποια προετοιμασία μιλάμε και για ποιες προπονήσεις. Αν και πρέπει να δώσω ένα credit στον Ομέρ Γιούρτσεβεν ο οποίος στα δύο ματς στην Τουρκία (απόντος του Λεσόρ) μέτρησε δύο σερί double-double. Όπως είχε double-double και στην Κύπρο. Τυχαίο; Δεν νομίζω όπως έλεγε και μια παλιά διαφήμιση. Απλά το βάζω στην κουβέντα και το κρατάμε.
Από εκεί και πέρα, ένα τρόπαιο είναι πάντα ένα τρόπαιο. Μπορεί να είναι το λιγότερο σημαντικό όπως είπε και ο Κώστας Σλούκας αλλά δεν παύει να είναι ένα καλό «μπουστάρισμα» ενόψει της έναρξης της Euroleague ή στην αντίθετη περίπτωση και ένας (όχι ιδιαίτερα μεγάλος) «προβληματισμός». Γιατί κακά τα ψέματα. Ο τελικός θα είναι Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός. Με όλον φυσικά τον σεβασμό στη προσπάθεια που θα κάνουν ο Άρης και το Περιστέρι. Εκτός και αν έρθει η Γη ανάποδα. Ξέρω ‘γω;
Όπερ και σημαίνει ότι ο νικητής του πρώτου ντέρμπι «αιωνίων» θα χαρεί για μια-δυο μέρες (και πολλές λέω) ενώ ο ηττημένος θα έχει λίγο γκρίνια. Λίγο όμως. Όσο θα κρατήσει η χαρά του νικητή, άλλο τόσο θα κρατήσει και η γκρίνια στον ηττημένο. Βέβαια και αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς, σίγουρα θα αποτελέσει ένα καλό τεστ και για τις δύο ομάδες προκειμένου να μετρήσουν τις δυνάμεις τους τη δεδομένη χρονική στιγμή. Αν και όπως αποδείχθηκε πανηγυρικά πέρυσι, σημασία έχει ο βαθμός ετοιμότητας από τον Απρίλιο και μετά. Και όχι στα τέλη Σεπτεμβρίου, αρχές Οκτωβρίου.
Εκκίνηση μετ’ εμποδίων
Πάντως ο Παναθηναϊκός δεν είναι έτοιμος. Και δεν θα μπορούσε να ήταν έτοιμος με τόσες απουσίες. Το ίδιο ισχύει φυσικά και για τον Ολυμπιακό, έτσι; Στα ίδια επίπεδα ετοιμότητας είναι πάνω-κάτω και οι δύο «αιώνιοι». Αν και οι «πράσινοι» έχουν πιο έντονο το στοιχείο της ομοιογένειας από τη στιγμή που διατήρησαν τα 12/15 της περσινής ομάδας.
Να πω την αλήθεια, όσον αφορά το συγκεκριμένο κομμάτι έχω μια ένσταση γιατί οι παίκτες οι οποίοι έφυγαν, δεν είχαν τον χρόνο συμμετοχής και τον ρόλο που θα έχουν οι παίκτες οι οποίοι ήρθαν. Οπότε λίγο-πολύ είναι σαν να πρόσθεσε και ο Παναθηναϊκός τρεις παίκτες στο βασικό rotation. Γιατί όπως γνωρίζετε πολύ καλά, ούτε ο Βιλντόζα έπαιζε πολύ, πολλώ μάλλον οι Μπαλτσερόφσκι και Μαντζούκας οι οποίοι στα περισσότερα παιχνίδια είχαν «γράψει» το DNP στα boxscores των αγώνων.
Αντίθετα οι Λορέντζο Μπράουν, Ομέρ Γιούρτσεβεν και Τσέντι Όσμαν αποτελούν παίκτες οι οποίοι θα μπορούσαν να ήταν «πενταδάτοι» σε οποιαδήποτε ομάδα της Euroleague διεκδικούσε συμμετοχή στα play off και στο Final Four. Και τώρα προστέθηκαν στην ίδια ομάδα που στέφθηκε πρωταθλήτρια Ευρώπης τον περασμένο Μάιο! Απλά θέλω να πω ότι χρειάζονται και εκείνοι χρόνο μέχρι να μπουν στο σύστημα του Αταμάν στον Παναθηναϊκό. Δεν γίνονται αυτά από τη μια μέρα στην άλλη και σε καμία περίπτωση όταν οι προπονήσεις διεξάγονται με τη μισή ομάδα.
Οπότε αν βάλουμε στην εξίσωση τους τραυματισμούς και τα προβλήματα που παρουσιάστηκαν και συνεχίζουν να παρουσιάζονται τις δύο τελευταίες εβδομάδες (με Σλούκα, Μπράουν, Λεσόρ, Αντετοκούνμπο, Χουάντσο, Καλαϊτζάκη) θεωρώ αδύνατον να παρουσιάσει ο Παναθηναϊκός το πρόσωπο που θα απαιτείται ώστε να ταξιδέψει στη Ρόδο με τον τίτλο του φαβορί. Και ας είναι ο πρωταθλητής Ευρώπης και Ελλάδας. Και ας έχει κάνει λιγότερες προσθαφαιρέσεις από τον «αιώνιο» αντίπαλό του.
Στόχος το πρώτο τζάμπολ της Euroleague
Στην τελική ο Τούρκος προπονητής όπου σταθεί και όπου βρεθεί, κάνει περισσότερο λόγο για την πρεμιέρα της Euroleague και λιγότερο για το Stoiximan Super Cup. Και δεν αποτελεί είδηση αυτό. Και πέρυσι το ίδιο έκανε. Τα ίδια έλεγε. Γιατί πραγματικά δίνει μεγαλύτερη βάση στο ματς με την Άλμπα στο Βερολίνο. Και ας διακυβεύεται ο πρώτος (επίσημος) τίτλος της χρονιάς στη Ρόδο. Έχει «κυκλώσει» την 3η Οκτωβρίου.
Έχει πει χαρακτηριστικά ότι θέλει η ομάδα του να είναι έτοιμη την 1η αγωνιστικής της κορυφαίας ευρωπαϊκής διασυλλογικής διοργάνωσης. Αν και εδώ που τα λέμε δύσκολα θα είναι με όλα αυτά τα προβλήματα που προανέφερα. Όπως δεν θα είναι στο Stoiximan Super Cup, έτσι δεν θα είναι και κόντρα στην Άλμπα. Απλά στόχος είναι να παρουσιαστεί ο Παναθηναϊκός όσο το δυνατόν πιο έτοιμος σε Ρόδο και Βερολίνο.
Από εκεί και πέρα, ό,τι βρέξει, ας κατεβάσει. Χωρίς περιττές θριαμβολογίες σε περίπτωση κατάκτησης του τροπαίου και χωρίς αχρείαστες και άνευ ουσίας μουρμούρες σε περίπτωση απώλειας του τροπαίου. Και το λέω αυτό για έναν και μοναδικό λόγο. Βρισκόμαστε ακόμα στο ξεκίνημα της χρονιάς. Οι «αιώνιοι» θα βαρεθούν να αντιμετωπίζουν ο ένας τον άλλον. Κάποιες φορές θα νικήσουν οι μεν, κάποιες φορές θα νικήσουν οι δε. Λίγο πλακίτσα και καζούρα με τους φίλους μετά τον τελικό και αυτό ήταν. Μέχρι εκεί. Πάνε και οι δύο παρακάτω…
Ο «γρίφος» με τους ξένους στο Stoiximan Super Cup
Κλείνοντας να υπενθυμίσω το ερώτημα που υπάρχει: Ποιος ξένος του Παναθηναϊκού θα «κοπεί» τελείως από το Super Cup και ποιος άλλος δεν θα βρεθεί στην τελική 6άδα του τελικού; Όπως είναι γνωστό, έχει οκτώ ξένους. Συγκεκριμένα τους Λορέντζο Μπράουν, Κέντρικ Ναν, Τζέριαν Γκραντ, Μάριους Γκριγκόνις, Ματίας Λεσόρ, Χουάντσο Ερνανγκόμεθ, Τσέντι Όσμαν και Ομέρ Γιούρτσεβεν.
Από αυτούς τους οκτώ ένας θα πληρώσει το… ελληνικό μάρμαρο για την παρουσία επτά «δηλωμένων» ξένων, εκ των οποίων οι έξι από αυτούς θα μπορούν να βρίσκονται στην 12άδα. Αταμάν, δεν είμαι. Οπότε δεν μπορώ να γνωρίζω τι μπορεί να έχει στο μυαλό του και ποια είναι τα πλάνα του ενόψει του Super Cup.
Απλά θα βάλω κάτω τα δεδομένα, γράφοντας τις δικές μου σκέψεις. Ο Ματίας Λεσόρ ναι μεν αντιμετώπισε πρόβλημα με ένα διάστρεμμα ωστόσο δεν τίθεται καν θέμα απουσίας του από το Stoiximan Super Cup. Υπολογίζεται κανονικά. Το ερωτηματικό αυτή τη στιγμή που γράφω τις συγκεκριμένες αράδες έχει να κάνει με τον Λορέντζο Μπράουν. Δεν έχει προπονηθεί καθόλου, πονάει ακόμα από τη φλεγμονή, οπότε θα πρέπει να δούμε έως και την τελευταία στιγμή εάν θα είναι έτοιμος να δώσει το «παρών».
Μιλώντας υποθετικά και στην περίπτωση που ο Αμερικανός γκαρντ είναι διαθέσιμος έχουμε και λέμε: Θα χρησιμοποιήσω την εις άτοπον απαγωγή. Ο Γκραντ μένει εκτός; Όχι. Ο Ναν μένει εκτός; Όχι. Ο Λεσόρ μένει εκτός; Όχι. Ο Χουάντσο (ειδικά τώρα με Βεζένκοβ ο Ολυμπιακός) μένει εκτός; Όχι. Μετά τον τραυματισμό του Κώστα Αντετοκούνμπο και με δεδομένο ότι ο Λεσόρ δεν είναι στο 100%, ο Γιούρτσεβεν μένει εκτός; Όχι. Ειδικά από τη στιγμή που ήταν και εξαιρετικός στα φιλικά ματς. Μάνι-μάνι πέντε παίκτες.
Και έχουμε άλλους τρεις για δύο θέσεις. Μπράουν, Όσμαν, Γκριγκόνις. Αν ο Μπράουν είναι καλά, θα συμπεριληφθεί στην επτάδα. Και αμέσως θα υπάρχει ένα μεγάλο δίλημμα. Ποιος θα μείνει εκτός επτάδας; Ο Λιθουανός ή ο Τούρκος; Και στην εξάδα του τελικού; Θα είναι ένας από τους δύο ή θα επιλέξει ο Αταμάν να κρατήσει κάποιον άλλον εκτός;
Αντίθετα εάν ο Λορέντζο Μπράουν δεν είναι έτοιμος τα πράγματα θα γίνουν πιο εύκολα γιατί θα μείνει εκτός επτάδας, την οποία θα συμπληρώσουν οι Όσμαν και Γκριγκόνις. Αν και πάλι. Κάποιος από τους δύο ή οποιοσδήποτε άλλος θα πρέπει να μείνει εκτός εξάδας.
Ξαναλέω. Είναι δικές μου σκέψεις και εικασίες. Μπορεί ο Αταμάν να γελάει με αυτό. Εκείνος ξέρει καλύτερα απ’ όλους μας. Και ενδεχομένως στο δικό του το μυαλό και βάσει του πλάνου του, να μην είναι τόσο «σπαζοκεφαλιά» όσο μπορεί εμείς να νομίζουμε…