Ένα απίθανο περιστατικό από την εποχή της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ έφερε στο φως ο Μαρκ Κλάτενμπεργκ, μιας και αποκάλυψε πως πέταξε παπούτσι στον Ζοζέ Μουρίνιο.
Ο Κλάτενμπεργκ, με 13 χρόνια παρουσίας στην κορυφαία κατηγορία της Αγγλίας, σφύριξε δεκάδες ματς του Μουρίνιο και έζησε από κοντά την πτώση της εικόνας του «Special One» μετά τις ημέρες δόξας στην Τσέλσι. Μιλώντας στο podcast Whistleblowers της Daily Mail, ο Άγγλος ρέφερι θυμήθηκε ένα απίθανο σκηνικό με τον Πορτογάλο:«Πίστευε ότι έχασα ένα χέρι του Σόουκρος. Ήταν σίγουρος πως ήταν πέναλτι και μου είπε: ”Το είδες στο ριπλέι;”. Είπα ναι και τότε, από τα νεύρα μου, πέταξα το παπούτσι προς το μέρος του. Φυσικά δεν τον πέτυχα. Χλώμιασε, δεν ήξερε τι να πει και έφυγε από τα αποδυτήρια».
Όπως αποκάλυψε, όταν γύρισε σπίτι και ξαναείδε τη φάση, διαπίστωσε ότι δεν υπήρχε καν χέρι: «Ήταν όλα παιχνίδια μυαλού, πικρία και κακία. Στο τέλος, η σχέση μου με τον Ζοζέ δεν ήταν πια όπως όταν ήταν στην Τσέλσι. Τότε είχε γοητεία, όλοι τον λάτρευαν και τον αποκαλούσαν Special One».
Ο Μουρίνιο παρουσιάστηκε την περασμένη Πέμπτη ως νέος προπονητής της Μπενφίκα, με διετές συμβόλαιο. Επέστρεψε εκεί απ’ όπου ξεκίνησε το 2000 και στις πρώτες του δηλώσεις παρουσιάστηκε πιο μετριοπαθής: «Δεν είμαι εγώ ο σημαντικός. Όλοι αλλάζουμε και αλλάζουμε προς το καλύτερο. Είμαι πιο αλτρουιστής, λιγότερο εγωκεντρικός, σκέφτομαι λιγότερο τον εαυτό μου και περισσότερο τι καλό μπορώ να κάνω για τους άλλους, τη χαρά που μπορώ να φέρω. Εγώ δεν είμαι σημαντικός, η Μπενφίκα είναι σημαντική. Οι φίλαθλοι είναι η καρδιά του συλλόγου, οι παίκτες είναι σημαντικοί. Εγώ είμαι εδώ για να υπηρετήσω».
Ο Κλάτενμπεργκ δεν παρέλειψε να θυμηθεί και τα πρώτα βήματα του Μουρίνιο στην Αγγλία πετάγοντας… καρφιά για τον χαρακτήρα του «Στα πρώτα του παιχνίδια ήταν πάντα… γοητευτικός. Έλεγε καλά λόγια για τους διαιτητές, πάντα προσπαθούσε να κερδίσει πλεονέκτημα. Θυμάμαι στη Ρεάλ Μαδρίτης, μου έστειλε μήνυμα στο ξενοδοχείο να μου ευχηθεί καλή τύχη. Υπήρχε πάντα κάτι από πίσω. Όταν όμως σταμάτησε να είναι επιτυχημένος, άλλαξε πολύ. Στην Τουρκία έγινε πικρόχολος, τσακωνόταν συνέχεια με τους διαιτητές, είχε χάσει εκείνη τη γοητεία. Ίσως γιατί δεν κέρδιζε πια».