Θα είναι καλύτερος ο Ολυμπιακός της Euroleague 2025-26 από την ομάδα που κατέκτησε πέρσι την πρώτη θέση της κανονικής διάρκειας; Θα μπορέσει να πάει ολόκληρη την διαδρομή ως το φινάλε, φτάνοντας ως το final 4 της Αθήνας; Και τέλος πάντων μήπως αυτή θα είναι η χρονιά του; Έλα ντε…
Όχι, όσο και αν είναι της μόδας οι προβλέψεις στην αντίστροφη μέτρηση ως το τζάμπολ προφανώς γυάλινη σφαίρα ουδείς διαθέτει. Άρα δεν μπορεί να ξέρει το μέλλον. Είναι τόσο μεγάλη η σεζόν, τόσο απαιτητικό το πρόγραμμα και τόσοι πολλοί οι αστάθμητοι παράγοντες (τραυματισμοί) που δεν μπορείς να βάλεις το χέρι σου στη φωτιά για κανέναν. Ακόμη και για έναν οργανισμό όπως ο Ολυμπιακός που έχει μπροστά από τον πάγκο του, τον ίδιο άνθρωπο μια ολόκληρη εποχή: Η εποχή του Γιώργου Μπαρτζώκα.
Διαβάστε επίσης: Επιμένει ο Αταμάν για τον Λεσόρ- Δεν έκανε λάθος στο Final 4
Του βγάζει το καπέλο η Ευρώπη χρόνια ολόκληρα για την επίδραση που έχει στην εικόνα της ομάδας του. Και δεν αμφιβάλλει κανείς ότι το «μπάσκετ Μπαρτζώκα» θα είναι και φέτος σήμα κατατεθέν για τον Ολυμπιακό. Ανεξάρτητα αν και βεβαίως δεν μπορεί κάποιος να ξέρει αν φτάνει για να κάνει τη δουλειά. Διότι κακά τα ψέματα. Με ένα από τα μεγαλύτερα αγωνιστικά μπάτζετ της ιστορίας τους οι Ερυθρόλευκοι δεν παίζουν για την χαρά της συμμετοχής. Θέλουν το 4ο.
Και προφανώς τους ιντριγκάρει η ιδέα να το σηκώσουν πάνω στο glass floor του ΟΑΚΑ. Στο λημέρι του Παναθηναϊκού.
«Μας αρέσει που δεν μας θεωρούν φέτος φαβορί» είπε –ή κάπως έτσι- ο κόουτς προ ημερών σχολιάζοντας αυτόν τον πρώτο κύκλο απόψεων για όσα θα δούμε. Για όσα λένε οι επαγγελματίες του χώρου ή και ο φίλαθλος κόσμος για την κατάσταση των είκοσι «μονοθέσιων» πριν την στιγμή της εκκίνησης.
Να το εννοεί; Σίγουρα. Όχι φαβορί, σημαίνει λιγότερη πίεση. Και αυτό είναι καλό. Το ακόμη καλύτερο όμως θα είναι η επιβεβαίωση του κόουτς ότι κατάλαβε τι έλειψε από την περσινή version του Ολυμπιακού. Και αυτό το καλοκαίρι κάτω από το ραντάρ φρόντισε να το καλύψει.
Τα είχε σχεδόν όλα η περσινή version, πέρα από τύχη (τραυματισμοί) και αθλητικότητα. Για το πρώτο δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Για το δεύτερο όμως ο Έλληνας προπονητής έκανε ολόκληρο μεταγραφικό σχεδιασμό. Ο Τάισον Γουόρντ, ο Ντόντα Χολ, ο Κώστας Αντετοκούνμπο, ο Φρανκ Ντιλικίνα, ακόμη και ο Σέιμπεν Λι που αποκτήθηκε την περασμένη Άνοιξη για τον ίδιο λόγο, υπηρετούν τον ίδιο σκοπό.
Ανεβάζουν θεαματικά τον δείκτη αθλητικότητα σε ένα γκρουπ που για τα υπόλοιπα μπορεί να εγγυηθεί το ταλέντο του Εβάν Φουρνιέ, του Σάσα Βεζένκοφ, του Νικόλα Μιλουτίνοφ.
Περιμένει και άλλα βεβαίως ο προπονητής. Την επάνοδο του κανονικού Τόμας Γουόκαπ έπειτα από ένα καλοκαίρι ξεκούρασης. Την διατήρηση του Τάιλερ Ντόρσει στο επίπεδο που –απρόσμενα- έκλεισε την περσινή σεζόν.
Τον κανονικό Κίναν Έβανς που αν όντως πατήσει στις ράγες θα αλλάξει επίπεδο το σκορ του Ολυμπιακού από την περιφέρεια. Η ιδέα του όμως έχει συγκεκριμένη βάση. Ένα… δάσος από χέρια στην άμυνα. Όλοι στις αλλαγές. Όλοι στο επιθετικό ριμπάουντ. Και φυσικά το πόδι στο γκάζι για εκείνη την «στατιστική» επιβεβαίωση που επιμένει ότι τον πρώτο λόγο σου τον δίνουν οι πόντοι του αιφνιδιασμού.
Αυτή την ομάδα περιμένει να δει ο Μπαρτζώκας. Αυτή την ομάδα περιμένει και το κοινό του ΣΕΦ. Μπάσκετ με dna Ολυμπιακού που θα περνά από την άμυνα. Αν θα κρατήσει το σχοινί; Θα φανεί στο χειροκρότημα.