Ο Αντώνης Καρπετόπουλος γράφει για τον ΠΑΟ που μοιάζει να μην καταλαβαίνει το ελληνικό πρωτάθλημα και για τις εκτός έδρας νίκες της ΑΕΚ που δείχνει διάθεση και του ΠΑΟΚ που δείχνει σοβαρότητα.
- Δεύτερο σερί στραβοπάτημα
- ΑΕΚ με λύσεις από τον πάγκο
- ΠΑΟΚ στο άψε σβήσε
Το όποιο σασπένς του ελληνικού μας πρωταθλήματος έχει να κάνει με κάτι απλό: σε κάθε αγωνιστική που δεν έχει ντέρμπι, υπάρχει και η ερώτηση ποιος από τους μεγάλους που δηλώνουν πως διεκδικούν το πρωτάθλημα θα στραβοπατήσει. Η αίσθηση ότι η διαφορά όσων διεκδικούν το πρωτάθλημα με τους υπόλοιπους είναι μεγάλη καθιστά κάθε στραβοπάτημα οδυνηρό: όποιος χάνει βαθμούς αισθάνεται πως κανείς άλλος δεν θα χάσει αυτούς τους βαθμούς κι έτσι το στραβοπάτημα μοιάζει τεράστιο ακόμα κι αν βρισκόμαστε μόλις στην τρίτη αγωνιστική. Ο Παναθηναϊκός στραβοπάτησε με τον Λεβαδειακό στη δεύτερη και στην τρίτη τα κατάφερε χειρότερα χάνοντας από την Κηφισιά. Για ένα μέρος του κόσμου του νομίζεις ότι είναι ήδη εκτός πρωταθλήματος: πρόκειται φυσικά για αντιδράσεις υπερβολικές που ωστόσο δείχνουν και το είδος του προβλήματος που λέγεται «δεκαπέντε χρόνια χωρίς πρωτάθλημα». Οποιος τέτοιο πρόβλημα δεν έχει δουλεύει με λιγότερη πίεση: η ΑΕΚ πέρασε δύσκολα από την Λειβαδιά με γκολ του Κοϊτά, ο ΠΑΟΚ κέρδισε πιο εύκολα από όσο δείχνει το τελικό 1-2 τον ΟΦΗ αλλά κι ο Νίκολιτς και ο Λουτσέσκου έμοιαζαν περισσότερο ανακουφισμένοι από χαρούμενοι γιατί ξέρουν σε ποιο πρωτάθλημα παίρνουν μέρος. Η υποχρέωση να κερδίζεις κάθε Κυριακή είναι δύσκολα διαχειρίσιμη ακόμα κι αν κερδίζεις.
Αλλά ας τα πάρουμε με την σειρά.
Δεύτερο σερί στραβοπάτημα
Ο Παναθηναϊκός έχασε από την Κηφισιά με 3-2 σε ένα ματς στο οποίο κέρδιζε δέκα λεπτά πριν την λήξη χωρίς πάντως να ενθουσιάσει. Ο Βιτόρια είχε τις απουσίες του Πελίστρι και του Τετέ και διάλεξε στις θέσεις τους τον Μαντσίνι και τον Τζούρισιτς, όμως σε ένα ακόμα ματς το πρόβλημα ήταν η δημιουργία: ο Παναθηναϊκός βρήκε δυο γκολ, το ένα από ένα επιπόλαιο φάουλ – πέναλτι που έκανε ο Σιμόν στον Τζούρισιτς και το δεύτερο μετά από λάθος του τερματοφύλακα Ραμίρεζ – σκόρερ ο Σβιντέρσκι. Η αργή μεσαία του γραμμή του ωστόσο με τους Μπακασέτα, Ρενάτο Σάντσες και Τσιριβέγια και δεν δημιουργούσε και είχε προβλήματα ειδικά στο πρώτο ημίχρονο με το πρέσινγκ της Κηφισιάς που προηγήθηκε στο 7΄με τον Τετέι. Μετά το 1-2 όλοι σχεδόν πίστεψαν πως η Κηφισιά δεν θα συνέρθει από το χτύπημα καθώς βρέθηκε να χάνει σε ένα ματς που δεν ήταν χειρότερη. Αλλά ο Παναθηναϊκός δεν βρήκε τρίτο γκολ κι ο Βιτόρια άρχισε να παίρνει ρίσκα μάλλον χωρίς λόγο. Κι αν το πέρασμα στο ματς του νεοφερμένου Ντέσερς είχε μια λογική καθώς αυτός αποκτήθηκε για να καλύψει την θέση του φορ κι ο προπονητής ήθελε να τον δει, η απόφαση στο τέλος να βγει ο Τσιριβέγια, να παίξει ο Παναθηναϊκός κάτι σαν 4-4-2 και να το κάνει έχοντας στο γήπεδο τον Ρενάτο Σάντσες που απλώς πάσαρε σχετικά γρήγορα αποδείχτηκε καταστροφική. Ο ΠΑΟ επιμηκύνθηκε γιατί δεν μπορούσε με τα συγκεκριμένα χαφ και την συγκεκριμένη διάταξη να είναι συμπαγής: ο Τετέι χόρεψε δυο φορές τον Πάλμερ Μπράουν και το 1-2 έγινε 3-2 με γκολ αρχικά του Παντελίδη στο 80΄ και στην συνέχεια του Σόουζα στις καθυστερήσεις. Και στα δυο γκολ φαίνεται η διαφορά ενέργειας: οι παίκτες του ΠΑΟ δεν έχουν επιστροφές. Στο πρώτο γκολ ο Καλάμπρια είναι κάπου χαμένος και στο δεύτερο ένας στόπερ, ο Σόουζα, διασχίζει ανενόχλητος το γήπεδο για να πάρει ένα ριμπάουντ και να σκοράρει.
Πολλοί αναρωτιούνται που είναι ο Παναθηναϊκός που βλέπαμε το καλοκαίρι. Θέλω να τους καθησυχάσω πως είναι εδώ και ίσως τον δούμε στο ντέρμπι με τον Ολυμπιακό που θα προέρχεται και από ευρωπαϊκό ματς. Το πρόβλημα είναι ότι το καλοκαίρι ο ΠΑΟ έδινε ματς κόντρα σε ομάδες που είχε την άνεση να περιμένει: το έκανε με την Σαχτάρ και την Σάμσονσπόρ στην Τουρκία – οι αγωνιστικές υποχρεώσεις του πρωταθλήματος είναι διαφορετικές καθώς εδώ είναι Ελλάδα και το πρωτάθλημα είναι μια άσκηση ποδοσφαίρου πρωτοβουλίας που ο Παναθηναϊκός δείχνει να μην ξέρει να λύσει. Βέβαια ένα σχετικό ξήλωμα του πουλόβερ υπάρχει: μετά την φυγή του Μαξίμοβιτς πχ ο Τσιριβέγια έχει μεγάλες σκοτούρες στο ανοιχτό γήπεδο, ενώ και στα δεξιά η απουσία του Κότσιρα φαίνεται – τουλάχιστον αυτός δεν άφηνε την άμυνα ακάλυπτη. Αν προστεθούν σε αυτά και οι απουσίες του Τετέ και του Πελίστρι μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε πως ο χθεσινός Παναθηναϊκός με τον καλοκαιρινό ΠΑΟ δεν έχει σχέση. Υπάρχει βέβαια μια μεγάλη απορία που αφορά τις επιλογές του προπονητή: αν η επιμονή στον Σάντσες (και στον Καλάμπρια) έχει να κάνει με το ό,τι πρόκειται για παίκτες των οποίων τον ερχομό ο ίδιος χρεώνεται (κι επομένως πρέπει να τους στηρίξει) υπάρχει πρόβλημα. Γιατί αυτό δεν μπορεί να είναι κριτήριο παρουσίας κάποιου στην ενδεκάδα: μια ομάδα δεν μπορεί να παίζει με ανέτοιμους παίκτες ούτε στο άδειο Πανθεσσαλικό. Φυσικά τεράστια απορία προκαλεί το ό,τι δεν δόθηκε το ΟΑΚΑ στην Κηφισιά ενώ αυτή το ζητούσε: ο ΠΑΟ βρέθηκε στο Βόλο γιατί αρνήθηκε να αγωνιστεί σε μια από τις έδρες του. Είναι από τα απίθανα αλλά με αυτό δεν έχει σχέση ο Βιτόρια.
ΑΕΚ με λύσεις από τον πάγκο
Η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ ήθελαν τις πρώτες εκτός έδρας νίκες τους φέτος καθώς στα ευρωπαϊκά τους ματς εκτός έδρας δεν είχαν νίκη: ο ΠΑΟΚ την πολύτιμη νίκη με την Βολσφμπέργκερ την πήρε στην παράταση. Στη Λειβαδιά μια αλλαγή του Νίκολιτς, ο Κοϊτά με εκτέλεση φάουλ απλοποίησε τα πράγματα στο 68΄ακριβώς την στιγμή που φαινόταν πως η ΑΕΚ μπορεί να μπλέξει πληρώνοντας χαμένες ευκαιρίες. Η ΑΕΚ ξεκίνησε καλά, αλλά δεν βρήκε καθαρή ευκαιρία για να ανοίξει το σκορ μέχρι τα πρώτα είκοσι πέντε λεπτά που ήταν καλύτερη: ο Λοντίγκιν είχε δυο επεμβάσεις για την εμπειρία του εύκολες. Ο Νίκολιτς διάλεξε τον Γιόβιτς αντί του Πιερό γιατί θέλει σιγά σιγά να του δώσει χρόνο συμμετοχής που έχει ανάγκη αλλά δεν δίστασε να αλλάξει την επίθεση στο δεύτερο ημίχρονο κι αυτό του έδωσε την νίκη. Η Ενωση πίεσε πιο πολύ στην επανάληψη, αποδεικνύει πως έχει και πάγκο, είχε πάλι πολύ καλές ευκαιρίες από στημένες φάσεις και απείλησε και πριν αλλά και μετά το γκολ του Κοϊτά κυρίως με τον Ζίνι: ο Λοντίγκιν ήταν ο καλύτερος του Λεβαδειακού. Ο Νίκολιτς δικαιολογείται να έχει παράπονα από τους κυνηγούς του καθώς η αστοχία τους θα μπορούσε να στοιχίσει αν ο Στρακόσια δεν βρισκόταν σε εξαιρετική κατάσταση: δυο επεμβάσεις του, μια σε σουτ του Παλάσιος στο 36΄και μια στον Βέρμπιτς στο τέλος αποδείχτηκαν σωτήριες. Ο Λεβαδειακός διαμαρτυρήθηκε έντονα για μια απόφαση του διαιτητή Παπαπέτρου να σταματήσει δίνοντας φάουλ στον Κωστή μια πολλά υποσχόμενη επίθεση – ο διαιτητής Παπαπέτρου βιάστηκε – ενώ ζητά και ένα πέναλτι. Η ομάδα του Παπαδόπουλου δεν ήταν κακή κι αυτό κάνει την νίκη της ΑΕΚ πιο σημαντική. Ο Νίκολιτς θα πρέπει να συνετίσει τον Πήλιο, είδε στο γήπεδο τον Γρούγιτς και περιμένει τον Ζοάο Μάριο: η ΑΕΚ έχει πολλά ακόμα να δείξει και στο μεταξύ βελτιώνεται.
ΠΑΟΚ στο άψε σβήσε
Αυτό ισχύει και για τον ΠΑΟΚ έστω κι αν στο πρωτάθλημα δεν έχει λυθεί ακόμα. Ηταν μάλλον τυχερός γιατί αντιμετώπισε τον ΟΦΗ στο Απόστολος Νικολαϊδης και χωρίς θεατές, αν και πέρυσι στο Γεντι Κουλέ του είχε βάλει πέντε γκολ – η ησυχία του άδειου γηπέδου μάλλον στο δεύτερο ημίχρονο κομμάτι τον κοίμισε. Ο Λουτσέσκου διάλεξε να παίξει με τον Πέλκα στη θέση του τραυματία Κωνσταντέλια αφήνοντας στον πάγκο τον Ιβανουσεκ και καλά έκανε: η έμπνευση ήταν εξαιρετική καθώς ο διεθνής χαφ πέτυχε το 0-2 το οποίο φάνηκε να βάζει τέλος στο ματς ηδη στο μισάωρο. Ο Οζντόεφ με μια σέντρα σουτ έκανε το 0-1 στο ξεκίνημα κι ήταν αυτός που έκλεψε την μπάλα κι έδωσε την ασίστ στον Πέλκα για το 0-2. Ο Οζντόεφ και ο Μεϊτέ, κομμάτι αργοί αλλά καλοί πασέρ και γνώστες της δουλειάς, βρίσκουν χημεία ενώ ο Λουτσέσκου μοιάζει φέτος να υπολογίζει πιο πολύ στον Λόβρεν για να δέσει μια άμυνα που το αγωνιστικό κύρος του έμπειρου ψηλού το έχει ανάγκη. Ο ΠΑΟΚ θα έκανε ένα ωραίο περίπατο, αν ο Ζίβκοβιτς εκτελούσε προσεχτικότερα ένα πέναλτι που κέρδισε ο Μιχαηλίδης όταν ο Νους σταμάτησε ένα δικό του σουτ, αλλά θα μπορούσε και να μπλέξει μετά το χάι λάιτ γκολ του Νους που σκόραρε με ντεμί βολέ από εκτέλεση κόρνερ. Στο τέλος ο ΠΑΟΚ επιστράτευσε την σοβαρότητα του για να κρατήσει το 1-2 κι ο Λουτσέσκου βρήκε ευκαιρία και για μερικές παρατηρήσεις που γίνονται ευκολότερα όταν μια ομάδα έχει κερδίσει. Ο ΟΦΗ μπήκε στο ματς κοιμισμένος και ξύπνησε αργά. Εχει κάμποσα ελληνόπουλα που παίρνουν ευκαιρίες και περιμένω να τον δω στο Παγκρήτιο.
Περιμένω επίσης να δω τον Αστέρα. Χθες πέταξε δυο βαθμούς με την ΑΕΛ: προηγήθηκε 2-0, νόμιζε ότι κέρδισε και μετά μπήκε ο Πασάς για να αποδείξει ότι είναι κάτι σημαντικότερο από ένας σκόρερ στο πρωτάθλημα της Β΄ Εθνικής. Ολύμπια η ψυχραιμία του στην εκτέλεση πέναλτι στο φινάλε. Η ΑΕΛ έχει σφυγμό. Ο Αστέρας για την ώρα μόνο προβλήματα.